کتاب لغت

fa ‫در مطب دکتر‬   »   id Di dokter

‫57 [پنجاه و هفت]‬

‫در مطب دکتر‬

‫در مطب دکتر‬

57 [lima puluh tujuh]

Di dokter

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی اندونزيايی بازی بیشتر
‫من وقت دکتر دارم.‬ Saya mempunyai janji bertemu dokter. Saya mempunyai janji bertemu dokter. 1
‫من ساعت ده ‫وقت دکتر دارم.‬ Saya mempunyai janji jam sepuluh. Saya mempunyai janji jam sepuluh. 1
‫اسم شما چیست؟‬ Siapa nama Anda? Siapa nama Anda? 1
‫لطفاً در اتاق انتظار تشریف داشته باشید.‬ Silakan duduk di ruang tunggu. Silakan duduk di ruang tunggu. 1
‫دکتر الان می‌آید.‬ Dokternya datang sebentar lagi. Dokternya datang sebentar lagi. 1
‫بیمه کجا هستید؟‬ Apa nama asuransi kesehatan Anda? Apa nama asuransi kesehatan Anda? 1
‫چکار می‌توانم برای شما انجام دهم؟‬ Apa yang dapat saya lakukan untuk Anda? Apa yang dapat saya lakukan untuk Anda? 1
‫درد دارید؟‬ Apakah Anda merasa sakit? Apakah Anda merasa sakit? 1
‫کجا درد می‌کند؟‬ Di mana yang sakit? Di mana yang sakit? 1
‫من همیشه کمر درد دارم.‬ Saya selalu mempunyai sakit punggung. Saya selalu mempunyai sakit punggung. 1
‫من اغلب سردرد دارم.‬ Saya sering sakit kepala. Saya sering sakit kepala. 1
‫من گاهی اوقات شکم درد دارم.‬ Kadang-kadang saya sakit perut. Kadang-kadang saya sakit perut. 1
‫لطفآ لباس بالاتنه خود را دربیاورید!‬ Silakan buka baju bagian atas! Silakan buka baju bagian atas! 1
‫لطفآ روی تخت دراز بکشید!‬ Silakan berbaring! Silakan berbaring! 1
‫فشارخون شما خوب است.‬ Tekanan darahnya normal. Tekanan darahnya normal. 1
‫من یک آمپول برایتان می‌نویسم.‬ Saya beri Anda suntikan. Saya beri Anda suntikan. 1
‫من برایتان قرص می‌نویسم.‬ Saya beri Anda tablet. Saya beri Anda tablet. 1
‫ من یک نسخه برای داروخانه به شما می‌دهم.‬ Saya beri Anda resep untuk apotik. Saya beri Anda resep untuk apotik. 1

بارگذاری MP3 (.زیپ فایل‌ها)

MP3 فارسی + اندونزيايی (1-100) MP3 اندونزيايی (1-100)
ویدئویی یافت نشد!

‫کلمات بلند، کلمات کوتاه‬

‫طول کلمه به مطالب آموزنده آن بستگی دارد.‬ ‫این نکته را یک مطالعه آمریکایی نشان داده است.‬ ‫پژوهشگران کلماتی را از ده زبان اروپایی مورد بررسی قرار دادند.‬ ‫این کار بوسیله کامپیوتر صورت گرفت.‬ ‫کامپیوتر واژه های مختلف را توسّط یک برنامه تجزبه و تحلیل کرد.‬ ‫در این فرآیند، محتوای آموزنده آن با استفاده از یک فرمول محاسبه گردید.‬ ‫نتایج روشن بود.‬ ‫هرچه یک کلمه کوتاه تر بود، محتوای کمتری را منتقل می کرد.‬ ‫جالب است که، ما از کلمات کوتاه بیشتر از کلمات طولانی استفاده می کنیم.‬ ‫دلیل این امر را می توان در کارآئی سخن یافت.‬ ‫وقتی که ما صحبت می کنیم، بر روی مهم ترین چیز تمرکز می کنیم.‬ ‫بنابراین، کلمات بدون اطلاعات زیاد نباید بیش از حد طولانی باشند.‬ ‫این مسئله تضمین می کند که ما زمان زیادی را بر روی مطالب بی اهمیت صرف نمی کنیم.‬ ‫این همبستگی بین طول و محتوای جمله دارای مزیت دیگری نیز هست.‬ ‫این امر تضمین می کند که محتوای آموزنده همواره یکسان باقی می ماند.‬ ‫بدین معنی که، ما همیشه در یک دوره معین زمانی یک مقدار سخن می گوئیم.‬ ‫به عنوان مثال، ما می توانیم از چند کلمه طولانی استفاده کنیم.‬ ‫امّا، به جای آن می توانیم از کلمات کوتاه زیادی هم استفاده کنیم.‬ ‫این انتخاب ما مهم نیست: محتوای مطلب یکسان باقی می ماند.‬ ‫درنتیجه، سخن ما آهنگ یکنواختی دارد.‬ ‫این مسئله کار شنیدن شنوندگان را آسان تر می کند.‬ ‫اگر همیشه مقدار اطلاعات تغییر کند، این امر کار را دشوار می کند.‬ ‫شنوندگان نمی توانند خود را با سخن ما هماهنگ کنند.‬ ‫درک کلام هم دشوار خواهد شد.‬ ‫کسی که می خواهد سخن او به بهترین وجه درک شود، باید از کلمات کوتاه استفاده کند.‬ ‫زیرا که کلمات کوتاه بهتر از کلمات بلند درک می شوند.‬ ‫بنابراین، اصل این است که: Keep It Short and Simple! (کلام خود را کوتاه و ساده نگه دارید!)‬ ‫به طور خلاصه: KISS!‬