ადამიანებმა ენები კომუნიკაციის მიზნით შექმნეს.
საკუთარი ენა ყრუ-მუნჯებს და სმენადაქვეითებულებსაც კი აქვთ .
ეს ჟესტების ენაა, ყველა სმენადაქვეითებული ადამიანის ძირითადი ენა.
ეს ენა კომბინირებული სიმბოლოებისგან შედგება.
რაც ამ ენას ვიზუალურ ენად, ანუ ‘ხილულად’ ხდის.
და ამიტომ ჟესტების ენა საერთაშორისო დონეზეა გასაგები?
არა, ჟესტების ენაშიც კი არის განსხვავებული სახელმწიფო ენები.
ყველა ქვეყანას აქვს საკუთარი ჟესტების ენა.
და ეს ენა ამ ქვეყნის კულტურით არის განპირობებული.
რადგან ენა ყოველთვის კულტურიდან მომდინარეობს.
ეს ასევე ეხება იმ ენებს, რომლებიც სამეტყველო ენები არ არის.
თუმცა, არსებობს საერთაშორისო ჟესტების ენა.
მაგრამ მისი ჟესტები რამდენადმე უფრო რთულია.
მიუხედავად ამისა, სხვადასხვა სახელმწიფოს ჟესტების ენები ერთმანეთსჰგავს.
ბევრი ჟესტი გამომსახველობითია.
ისინი ორიენტირებულია იმ საგნის ფორმაზე, რომელსაც წარმოადგენენ.
ყველაზე ფართოდ გამოყენებული ჟესტების ენა ამერიკული ჟესტების ენაა.
ჟესტების ენები აღიარებულია სრულუფლებიან ენებად.
მათ აქვთ საკუთარი გრამატიკა.
მაგრამ ეს გრამატიკა სამეტყველო ენების გრამატიკისგან განსხვავდება.
ამის შედეგად, ჟესტების ენის სიტყვა-სიტყვით თარგმნა შეუძლებელია.
თუმცა, არსებობენ ჟესტების ენის თარჯიმნები.
ჟესტების ენით ხდება ინფორმაციის სინქრონულად გადაცემა.
ეს ნიშნავს, რომ ჟესტი შეიძლება გამოხატავდეს მთელ წინადადებას.
ჟესტების ენას ასევე აქვს დიალექტები.
რეგიონულ თავისებურებებს საკუთარი ჟესტები აქვს.
და ნებისმიერ ჟესტების ენას აქვს საკუთარი ინტონაცია.
ეს ჟესტების ენასაც ეხება: ჩვენი აქცენტი ჩვენს წარმომავლობას ამჟღავნებს!