ადამიანების უმრავლესობა კმაყოფილია, თუ
ერთ
უცხო ენაზე ლაპარაკი შეუძლია.
მაგრამ არსებობენ ასევე ადამიანები, რომლებმაც 70 ენაზე მეტი იციან.
მათ შეუძლიათ ამ ყველა ენაზე თავისუფლად ლაპარაკი და სწორად წერა.
ასე რომ, შეიძლება ითქვას, რომ არსებობენ ჰიპერპოლიგლოტი ადამიანები.
მულტილინგვალიზმის მოვლენა არსებობდა საუკუნეების მანძილზე.
ასეთი ნიჭის მქონე ადამიანების შესახებ არსებობს დიდი მოცულობის ინფორმაცია.
ჯერჯერობით საფუძვლიანად გამოკვლეული არ არის, თუ საიდან მოდის ეს ნიჭი.
ამის შესახებ არსებობს განსხვავებული სამეცნიერო თეორიები.
ერთ-ერთი მოსაზრების მიხედვით მრავალ ენაზე მოლაპარაკე ადამიანების ტვინი სხვანაირადაა სტრუქტურირებული.
ეს განსხვავება განსაკუთრებით თვალსაჩინოა ბროკას ცენტრში.
ტვინის ამ ნაწილში ხდება მეტყველების წარმოქმნა.
მრავალ ენაზე მოლაპარაკე ადამიანების ტვინის ამ ნაწილის უჯრედები განსხვავებული შენებისაა.
შესაძლებელია, ისინი ამის გამო უკეთ ამუშავებენ ინფორმაციას.
თუმცა, ამ თეორიის დამამტკიცებელი შემდგომი კვლევები არ არსებობს.
ალბათ გადამწყვეტი მხოლოდ განსაკუთრებული მოტივაციაა.
ბავშვები უცხო ენებს ძალიან სწრაფად სწავლობენ სხვა ბავშვებისგან.
ეს იმ ფაქტის გამო ხდება, რომ თამაშის დროს მათ სურთ სხვა ბავშვებთან შერევა.
მათ უნდათ გახდნენ ჯგუფის წევრები და ურთიერთობა დაამყარონ სხვებთან.
აღნიშნულის გამო, მათი წარმატება ენის სწავლაში დამოკიდებულია მათ ნებაზე გახდნენ ჯგუფის წევრები.
მეორე თეორიის მიხედვით ტვინის ნივთიერება იზრდება სწავლის საშუალებით.
ამიტომ რაც უფრო მეტს ვსწავლობთ, მით უფრო ადვილი ხდება სწავლა.
ენები, რომლებიც ერთმანეთს გავს, ასევე უფრო ადვილი სასწავლია.
ასე რომ, ადამიანი, რომელმაც იცის დანიური, სწრაფად ისწავლის შვედურს ან ნორვეგიულს.
ბევრი კითხვა ჯერ კიდევ პასუხგაუცემელია.
თუმცა, სარწმუნო ის არის, რომ გონებრივი შესაძლებლობები აქ არაფერ შუაშია.
ზოგიერთი ბევრ ენაზე ლაპარაკობს მიუხედავად დაბალი გონებრივი შესაძლებლობებისა.
მაგრამ უდიდეს ლინგვისტ-გენიოსსაც კი მკაცრი დისციპლინა სჭირდება.
ეს ცოტა დამამშვიდებელია, ასე არ არის?