Ամ---ի----ժիշկ-է ----ա---ությամ-:
Ա_______ բ____ է մ_______________
Ա-ո-ս-ն- բ-ի-կ է մ-ս-ա-ի-ո-թ-ա-բ-
---------------------------------
Ամուսինս բժիշկ է մասնագիտությամբ: 0 A-us-n- b--ish--- --------ut-ya-bA______ b______ e m______________A-u-i-s b-h-s-k e m-s-a-i-u-’-a-b---------------------------------Amusins bzhishk e masnagitut’yamb
Սա -մ---րե--որն -:
Ս_ ի_ դ________ է_
Ս- ի- դ-ր-կ-ո-ն է-
------------------
Սա իմ դիրեկտորն է: 0 Sa im-direk--r--eS_ i_ d________ eS- i- d-r-k-o-n e-----------------Sa im direktorn e
Ա---ն մի -ար--է, -ր գ-----ուր- --:
Ա____ մ_ տ___ է_ ո_ գ_________ ե__
Ա-դ-ն մ- տ-ր- է- ո- գ-ր-ա-ո-ր- ե-:
----------------------------------
Արդեն մի տարի է, որ գործազուրկ եմ: 0 A-de- mi t-ri-e,-----gortsaz-r----mA____ m_ t___ e_ v__ g_________ y__A-d-n m- t-r- e- v-r g-r-s-z-r- y-m-----------------------------------Arden mi tari e, vor gortsazurk yem
ადამიანების უმრავლესობას ახსოვს მათ მიერ სკოლაში გატარებული პირველი დღე.
თუმცა, წინა პერიოდს ვეღარ იხსენებენ.
ჩვენი ცხოვრების პირველი წლები თითქმის აღარ გვახსოვს.
რატომ არის ასე?
რატომ არ გვახსოვს ის, რაც ბავშვობაში გადაგვხდა თავს?
მიზეზი ჩვენს განვითარებაშია.
მეტყველება და მეხსიერება დაახლოებით ერთსა და იმავე დროს ვითარდება.
და რაღაცის დასამახსოვრებლად ადამიანს სჭირდება მეტყველება.
ანუ, იმისთვის, რაც მის თავს ხდება სიტყვები უნდა ჰქონდეს.
მეცნიერებმა ბავშვებში უამრავი ტესტი ჩატარეს.
ამ პროცესში მათ საინტერესო აღმოჩენა გააკეთეს.
როგორც კი ბავშვები ლაპარაკს სწავლობენ, ისინი ივიწყებენ ყველაფერს, რაც მანამდე მოხდა.
ასე რომ, ლაპარაკის დაწყება ასევე მეხსიერების დასაწყისია.
ბავშვები ძალიან ბევრს სწავლობენ მათ სიცოცხლის პირველი სამი წლის განმავლობაში.
ისინი ყოველდღიურად იღებენ ახალ გამოცდილებას.
ამ ასაკში მათ ასევე ძალიან საინტერესო გამოცდილება აქვთ მიღებული.
მიუხედავად ამისა, ყველაფერი იკარგება.
ფსიქოლოგები ამ ფაქტს ბავშვთა ამნეზიას უწოდებენ.
ბავშვებს მეხსიერებაში რჩებათ მხოლოდ ის, რის დასახელებაც შეუძლიათ.
ავტობიოგრაფიული მეხსიერება ინახავს პირად გამოცდილებას.
ის ჟურნალივით ფუნქციონირებს.
მასში იწერება ყველაფერი, რაც მნიშვნელოვანია ჩვენს ცხოვრებაში.
ამ გზით ავტობიოგრაფიული მეხსიერება ახდენს ჩვენი პიროვნების ფორმირებას.
მაგრამ მისი განვითარება დამოკიდებულია მშობლიური ენის შესწავლაზე.
და ჩვენი მეხსიერების გააქტიურება მხოლოდ ჩვენი მეტყველებით შეგვიძლია.
ბავშვობაში ნასწავლი, რა თქმა უნდა, მართლა არ იკარგება.
ის სადღაც ჩვენი გონების სიღრმეში ინახება.
უბრალოდ, მისი იქედან ‘ამოღება’ უკვე აღარ შეგვიძლია...- დასანანია, არა?