Kur mësojmë një gjuhë, mësojmë edhe gramatikën e saj.
Kjo ndodh automatikisht kur fëmijët mësojnë gjuhën e tyre amtare.
Ata nuk e vërejnë se truri i tyre po mëson shumë rregulla të ndryshme.
Fëmijët mësojnë saktë gjuhën amtare që nga dita e parë.
Duke qenë se ekzistojnë shumë gjuhë, ekzistojnë edhe shumë gramatika.
Por, a ekziston një gramatikë universale?
Shkenca ka kohë që merret me këtë pyetje.
Studimet e reja mund të japin një përgjigje për këtë.
Studiuesit e trurit kanë bërë një zbulim interesant.
Personat e përfshirë në eksperiment duhet të mësonin rregulla gramatikore.
Këta persona ishin studentë të gjuhës.
Ata mësonin japonisht ose italisht.
Gjysma e rregullave të gramatikës ishin fiktive.
Personat e testuar nuk e dinin këtë.
Pas mësimit, nxënësve ju prezantuan disa fjali.
Ata duhet të vlerësonin nëse fjalitë ishin të sakta.
Ndërkohë që zgjidhnin detyrën, truri i tyre u analizua.
Studiuesit matën aktivitetin e trurit.
Kështu mund të ekzaminonin sesi reagon truri ndaj fjalive.
Mesa duket truri jonë e njeh gramatikën.
Gjatë përpunimit të të folurit disa zona te trurit janë aktive.
Qendra broka është një prej tyre.
Ajo gjendet në hemisferën e majtë të trurit.
Kur studentët përpunuan rregullat e vërteta, ajo ishte shumë aktive.
Gjatë përpunimit të rregullave fiktive, veprimtaria u ul ndjeshëm.
Mund të ndodhë që të gjitha gramatikat të kenë të njëjtën bazë.
Atëherë do të ndiqnim të njëjtat parime.
Këto parime do të ishin të natyrshme tek ne…