భాషలు కాలం మరియు కోణాన్ని ఎలా ఎన్‌కోడ్ చేస్తాయి?

భాషలు కాలం, పరిస్థితి అనే అంశాలను ఎలా గుర్తించేందుకు విభిన్న పద్ధతులు ఉంటాయి. ఆంగ్ల భాషలో, కాలం అనేది క్రియలు, మోడల్స్ మరియు హెల్పర్ క్రియలను ఉపయోగించి గుర్తించబడుతుంది.

ఉదాహరణకు, ప్రస్తుత కాలం “is writing,“ “has written,“ మరియు “will write“ అనే రీతులు ఉపయోగిస్తాయి. ఇవి సమయానికీ, భూతకాలం మరియు భవిష్యత్కాలంను సూచిస్తాయి.

పరిస్థితి అనేది క్రియలు ఎలా జరుగుతున్నాయో లేదా ఎప్పుడైనా జరిగినాయో సూచిస్తుంది. ప్రాచీన భాషలు పరిస్థితిని ప్రధానంగా ఉపయోగిస్తాయి.

పరిస్థితి విభాజన మరియు స్పష్టత కోసం భాషలు కాల స్వభావాన్ని ఉపయోగిస్తాయి. ఈ కాల స్వభావం “perfective“ (ఒకసారి జరిగిన క్రియ) మరియు “imperfective“ (క్రియ కాలం లేదా ఆవృత్తి) లను ఉపయోగిస్తుంది.

అనేక భాషలు కాలం మరియు పరిస్థితిని ఒకే పదంలో ఏర్పడుతున్నాయి. ఉదాహరణకు, స్పానిష్ భాషలో “escribió“ అనే పదం భూతకాలం (కాలం) మరియు పరిపూర్ణత (పరిస్థితి) ను సూచిస్తుంది.

కొందరు భాషలు కాలం మరియు పరిస్థితిని ప్రత్యేక పదాల్లో వ్యవస్థాపిస్తాయి. ఉదాహరణకు, చైనీస్ భాషలో కాలం మరియు పరిస్థితి ప్రత్యేక పదాలు అవసరమనే సార్థకత తో చేర్చబడుతుంది.

మొత్తంగా చూస్తే, భాషలు కాలం మరియు పరిస్థితి అంశాలను విభిన్న పద్ధతులతో గుర్తించడానికి తమ స్వంత విధానాలను ఉపయోగిస్తాయి.

అవి అనేక సాంకేతిక రీతులు మరియు నియమాలు ఉపయోగించి, అనేక సార్థకతలను ప్రకటించడానికి సాధ్యతను పెంచుతుంది. కాల మరియు పరిస్థితి అంశాలను విభజించడం వల్ల భాషలు మరిన్ని స్పష్టతలను కలుగుజేస్తాయి.