მთელ მსოფლიოში ბევრ სხვადასხვა ენაზე ლაპარაკობენ.
ადამიანის უნივერსალური ენა არ არსებობს.
მაგრამ როგორ ხდება ჩვენი სახის გამომეტყველების შემთხვევაში?
არის თუ არა ემოციების ენა უნივერსალური?
არა, მაგრამ აქაც არსებობს განსხვავებები!
დიდი ხნის განმავლობაში ფიქრობდნენ, რომ გრძნობებს ყველა ადამიანი ერთნაირად გამოხატავდა.
ითვლებოდა, რომ სახის გამომეტყველებების ენა ყველასთვის ერთნაირად გასაგები იყო.
ჩარლზ დარვინი ფიქრობდა, რომ გრძნობები სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი იყო ადამიანებისთვის.
ამიტომ ისინი ყველა კულტურებში ერთნაირად გასაგები უნდა ყოფილიყო.
მაგრამ ახალი კვლევების შედეგები სხვანაირია.
ისინი უჩვენებს, რომ გრძნობების ენაში ასევე არსებობს განსხვავებები.
ანუ, ჩვენი სახის გამომეტყველებებზე გავლენას ახდენს ჩვენი კულტურა.
ამიტომ ადამიანები მთელ მსოფლიოში სხვანაირად გამოხატავენ გრძნობებს და სხვანაირად აკეთებენ მათ ინტერპრეტაციას.
მეცნიერები გამოყოფენ ექვს პირველად ემოციას.
ეს ემოციებია: სიხარული, სევდა, ბრაზი, ზიზღი, შიში და გაკვირვება.
მაგრამ ევროპელებს აზიელებისგან განსხვავებული სახის გამომეტყველებები აქვთ.
და ისინი სახის ერთნაირ გამომეტყველებაზე სხვადასხვა ემოციას კითხულობენ.
ეს განსხვავებული ექსპერიმენტებით დასტურდება.
ამ ექსპერიმენტებში მონაწილეებს სახეებს უჩვენებდნენ კომპიუტერში.
მონაწილეებს უნდა აღეწერათ ის, რაც ამ სახეებზე ამოიკითხეს.
არის ბევრი მიზეზი, რის გამოც შედეგები განსხვავებული იყო.
გრძნობებს მეტად გამოხატავენ ზოგიერთ კულტურებში სხვა კულტურებთან შედარებით.
ამიტომ სახის გამომეტყველებების ინტენსიურობა ყველგან ერთნაირად არ ესმით.
ასევე, სხვადასხვა კულტურის წარმომადგენლები ყურადღებას განსხვავებულად ამახვილებენ.
აზიელები სახის გამომეტყველების კითხვისას ყურადღებას თვალებზე ამახვილებენ.
მეორეს მხრივ, ევროპელები და ამერიკელები უყურებენ ტუჩებს.
თუმცა სახის ერთი გამომეტყველება ყველა კულტურაში ერთნაირად ესმით...
ეს მშვენიერი ღიმილია!