Размоўнік

be Праца   »   cs Práce

55 [пяцьдзесят пяць]

Праца

Праца

55 [padesát pět]

Práce

Выберыце, як вы хочаце бачыць пераклад:   
Беларуская Чэшская Гуляць Больш
Кім Вы працуеце? Č-m--- ž--í-e? Čím se živíte? Č-m s- ž-v-t-? -------------- Čím se živíte? 0
Мой муж па прафесіі доктар. Můj-m---e---- -o--l-ní--lé-ař. Můj manžel je povoláním lékař. M-j m-n-e- j- p-v-l-n-m l-k-ř- ------------------------------ Můj manžel je povoláním lékař. 0
Я працую на паўстаўкі медсястрой. Já-p-a--ji ja---zd--v-tní-s-------a-p-l-ú---ku. Já pracuji jako zdravotní sestra na půl úvazku. J- p-a-u-i j-k- z-r-v-t-í s-s-r- n- p-l ú-a-k-. ----------------------------------------------- Já pracuji jako zdravotní sestra na půl úvazku. 0
Хутка мы выйдзем на пенсію. B-z- pů--e-- d- d-ch-d-. Brzy půjdeme do důchodu. B-z- p-j-e-e d- d-c-o-u- ------------------------ Brzy půjdeme do důchodu. 0
Але падаткі высокія. Ale-da-- ---- v--o--. Ale daně jsou vysoké. A-e d-n- j-o- v-s-k-. --------------------- Ale daně jsou vysoké. 0
І страхаванне на выпадак хваробы дарагое. A zdra-o-n- p---št-n--je dr---. A zdravotní pojištění je drahé. A z-r-v-t-í p-j-š-ě-í j- d-a-é- ------------------------------- A zdravotní pojištění je drahé. 0
Кім ты хочаш стаць? Č---ch--š j-dn---bý-? Čím chceš jednou být? Č-m c-c-š j-d-o- b-t- --------------------- Čím chceš jednou být? 0
Я жадаю стаць інжынерам. C-t-l-- chtěla -yc- b-t ---enýr-m / ----nýr-ou. Chtěl / chtěla bych být inženýrem / inženýrkou. C-t-l / c-t-l- b-c- b-t i-ž-n-r-m / i-ž-n-r-o-. ----------------------------------------------- Chtěl / chtěla bych být inženýrem / inženýrkou. 0
Я жадаю вучыцца ва універсітэце. C-c--j-t----u-ive-zitu. Chci jít na univerzitu. C-c- j-t n- u-i-e-z-t-. ----------------------- Chci jít na univerzitu. 0
Я практыкант. Jse---a---á--. Jsem na stáži. J-e- n- s-á-i- -------------- Jsem na stáži. 0
Я зарабляю няшмат. Ne---ě--v-m--oc. Nevydělávám moc. N-v-d-l-v-m m-c- ---------------- Nevydělávám moc. 0
Я праходжу практыку за мяжой. Dělá---t-- v -a-r-n--í. Dělám stáž v zahraničí. D-l-m s-á- v z-h-a-i-í- ----------------------- Dělám stáž v zahraničí. 0
Гэта мой начальнік. To -e mů--šéf. To je můj šéf. T- j- m-j š-f- -------------- To je můj šéf. 0
У мяне прыемныя калегі. Mám--i----p--up--covní-y. Mám milé spolupracovníky. M-m m-l- s-o-u-r-c-v-í-y- ------------------------- Mám milé spolupracovníky. 0
У абед мы заўсёды ходзім у сталоўку. V -o--d-- -de-e----y d--kantýn-. V poledne jdeme vždy do kantýny. V p-l-d-e j-e-e v-d- d- k-n-ý-y- -------------------------------- V poledne jdeme vždy do kantýny. 0
Я шукаю месца працы. H--------ác-. Hledám práci. H-e-á- p-á-i- ------------- Hledám práci. 0
Я ўжо год беспрацоўны. Už---k -sem---z---s--aný-- --zamě-tn--á. Už rok jsem nezaměstnaný / nezaměstnaná. U- r-k j-e- n-z-m-s-n-n- / n-z-m-s-n-n-. ---------------------------------------- Už rok jsem nezaměstnaný / nezaměstnaná. 0
У гэтай краіне занадта шмат беспрацоўных. V t--o z-m- je-p-íl-- --oh- nezam-stn--ý--. V této zemi je příliš mnoho nezaměstnaných. V t-t- z-m- j- p-í-i- m-o-o n-z-m-s-n-n-c-. ------------------------------------------- V této zemi je příliš mnoho nezaměstnaných. 0

Спампаваць MP3 (.ZIP файлы)

Відэа не знойдзена!

Памяці патрэбна мова

Большасць людзей памятае свой першы дзень у школе. Але яны не памятаюць таго, што было раней. Мы амаль што нічога не памятаем аб сваіх першых гадах жыцця. Але чаму гэта так? Чаму мы амаль што не памятаем тое, што мы перажылі, калі былі маленькімі дзецьмі? Прычына гэтага ў нашай памяці. Мова і памяць развіваюцца прыкладна адначасова. І для таго, как запомніць нешта, чалавеку патрэбная мова. Гэта значыць, што ён павінен мець словы для таго, што ён перажыў. Вучоныя праводзілі розныя тэсты з дзецьмі. Пры гэтым яны зрабілі цікавае адкрыццё. Як толькі дзеці пачынаюць размаўляць, яны забываюць тое, што з імі было дагэтага. Такім чынам, пачатак мовы для іх з'яўляецца пачаткам успамінаў. У першыя тры гады жыцця дзеці вучацца шматлікім рэчам. Кожны дзень яны пазнаюць нешта новае. У такім узросце яны набываюць вельмі важны вопыт. Тым не менш, усё гэта прападае. Псіхолагі называюць гэты феномен ‘дзіцячая амнезія’ У памяці застаюцца толькі тыя рэчы, якія дзеці могуць назваць. Асабістыя ўспаміны захоўвае аўтабіяграфічная памяць. Яна функцыянуе, як дзённік. У ёй захоўваецца ўсё тое, што нам важна. Тым самым аўтабіяграфічная памяць фарміруе таксама нашую індывідуальнасць. Але яе развіццё залежыць ад вывучэння роднай мовы. І толькі з дапамогай мовы мы можам актывіраваць нашую памяць. Рэчы, якія мы пазналі, калі былі дзецьмі, канешне, не зніклі. Яны ўсе захованы ў нашым мозгу. Але мы больш не маем доступу да іх - сапраўды шкада, так?