Размоўнік

be Праца   »   sk Práca

55 [пяцьдзесят пяць]

Праца

Праца

55 [päťdesiatpäť]

Práca

Выберыце, як вы хочаце бачыць пераклад:   
Беларуская Славацкая Гуляць Больш
Кім Вы працуеце? A---m--- povolani-? Aké máte povolanie? A-é m-t- p-v-l-n-e- ------------------- Aké máte povolanie? 0
Мой муж па прафесіі доктар. M-j---ž ---p-v-lan-m --k-r. Môj muž je povolaním lekár. M-j m-ž j- p-v-l-n-m l-k-r- --------------------------- Môj muž je povolaním lekár. 0
Я працую на паўстаўкі медсястрой. P-a-u-e--a-o zd-av-tn- s-s-ra--- -----i--ý úv-zo-. Pracujem ako zdravotná sestra na polovičný úväzok. P-a-u-e- a-o z-r-v-t-á s-s-r- n- p-l-v-č-ý ú-ä-o-. -------------------------------------------------- Pracujem ako zdravotná sestra na polovičný úväzok. 0
Хутка мы выйдзем на пенсію. Čosk--o-dos-an--- -ô-----k. Čoskoro dostaneme dôchodok. Č-s-o-o d-s-a-e-e d-c-o-o-. --------------------------- Čoskoro dostaneme dôchodok. 0
Але падаткі высокія. Ale ---e--ú-v-s-k-. Ale dane sú vysoké. A-e d-n- s- v-s-k-. ------------------- Ale dane sú vysoké. 0
І страхаванне на выпадак хваробы дарагое. A -dr----n- -ois-e-i---e -y--k-. A zdravotné poistenie je vysoké. A z-r-v-t-é p-i-t-n-e j- v-s-k-. -------------------------------- A zdravotné poistenie je vysoké. 0
Кім ты хочаш стаць? Čím-b- si-r-z c---l----? Čím by si raz chcel byť? Č-m b- s- r-z c-c-l b-ť- ------------------------ Čím by si raz chcel byť? 0
Я жадаю стаць інжынерам. Chce--b- s-m--yť -----i-ro-. Chcel by som byť inžinierom. C-c-l b- s-m b-ť i-ž-n-e-o-. ---------------------------- Chcel by som byť inžinierom. 0
Я жадаю вучыцца ва універсітэце. Ch--- š--do--ť na -ni-e---te. Chcem študovať na univerzite. C-c-m š-u-o-a- n- u-i-e-z-t-. ----------------------------- Chcem študovať na univerzite. 0
Я практыкант. S-- ---kt--a-t. Som praktikant. S-m p-a-t-k-n-. --------------- Som praktikant. 0
Я зарабляю няшмат. Neza--ba--v-ľ-. Nezarábam veľa. N-z-r-b-m v-ľ-. --------------- Nezarábam veľa. 0
Я праходжу практыку за мяжой. Prax--em - --h-----í. Praxujem v zahraničí. P-a-u-e- v z-h-a-i-í- --------------------- Praxujem v zahraničí. 0
Гэта мой начальнік. Tot- -e---j -éf. Toto je môj šéf. T-t- j- m-j š-f- ---------------- Toto je môj šéf. 0
У мяне прыемныя калегі. Má------ch k-l-go-. Mám milých kolegov. M-m m-l-c- k-l-g-v- ------------------- Mám milých kolegov. 0
У абед мы заўсёды ходзім у сталоўку. N-po--dni- i---e -žd- d--je-áln-. Napoludnie ideme vždy do jedálne. N-p-l-d-i- i-e-e v-d- d- j-d-l-e- --------------------------------- Napoludnie ideme vždy do jedálne. 0
Я шукаю месца працы. Hľ-----p----. Hľadám prácu. H-a-á- p-á-u- ------------- Hľadám prácu. 0
Я ўжо год беспрацоўны. U- -o- -o- -e-am-s--a-ý. Už rok som nezamestnaný. U- r-k s-m n-z-m-s-n-n-. ------------------------ Už rok som nezamestnaný. 0
У гэтай краіне занадта шмат беспрацоўных. V-te--- -r-ji-e--- ----- --ľa -e-a-e------c-. V tejto krajine je veľmi veľa nezamestnaných. V t-j-o k-a-i-e j- v-ľ-i v-ľ- n-z-m-s-n-n-c-. --------------------------------------------- V tejto krajine je veľmi veľa nezamestnaných. 0

Спампаваць MP3 (.ZIP файлы)

Відэа не знойдзена!

Памяці патрэбна мова

Большасць людзей памятае свой першы дзень у школе. Але яны не памятаюць таго, што было раней. Мы амаль што нічога не памятаем аб сваіх першых гадах жыцця. Але чаму гэта так? Чаму мы амаль што не памятаем тое, што мы перажылі, калі былі маленькімі дзецьмі? Прычына гэтага ў нашай памяці. Мова і памяць развіваюцца прыкладна адначасова. І для таго, как запомніць нешта, чалавеку патрэбная мова. Гэта значыць, што ён павінен мець словы для таго, што ён перажыў. Вучоныя праводзілі розныя тэсты з дзецьмі. Пры гэтым яны зрабілі цікавае адкрыццё. Як толькі дзеці пачынаюць размаўляць, яны забываюць тое, што з імі было дагэтага. Такім чынам, пачатак мовы для іх з'яўляецца пачаткам успамінаў. У першыя тры гады жыцця дзеці вучацца шматлікім рэчам. Кожны дзень яны пазнаюць нешта новае. У такім узросце яны набываюць вельмі важны вопыт. Тым не менш, усё гэта прападае. Псіхолагі называюць гэты феномен ‘дзіцячая амнезія’ У памяці застаюцца толькі тыя рэчы, якія дзеці могуць назваць. Асабістыя ўспаміны захоўвае аўтабіяграфічная памяць. Яна функцыянуе, як дзённік. У ёй захоўваецца ўсё тое, што нам важна. Тым самым аўтабіяграфічная памяць фарміруе таксама нашую індывідуальнасць. Але яе развіццё залежыць ад вывучэння роднай мовы. І толькі з дапамогай мовы мы можам актывіраваць нашую памяць. Рэчы, якія мы пазналі, калі былі дзецьмі, канешне, не зніклі. Яны ўсе захованы ў нашым мозгу. Але мы больш не маем доступу да іх - сапраўды шкада, так?