Размоўнік

be Праца   »   tr Çalışmak

55 [пяцьдзесят пяць]

Праца

Праца

55 [elli beş]

Çalışmak

Выберыце, як вы хочаце бачыць пераклад:   
Беларуская Турэцкая Гуляць Больш
Кім Вы працуеце? M---e---l-r----e -a-ı-orsun-z? Meslek olarak ne yapıyorsunuz? M-s-e- o-a-a- n- y-p-y-r-u-u-? ------------------------------ Meslek olarak ne yapıyorsunuz? 0
Мой муж па прафесіі доктар. Koc-- d-kto-. Kocam doktor. K-c-m d-k-o-. ------------- Kocam doktor. 0
Я працую на паўстаўкі медсястрой. B-n---r-- gün h----r----ar---ç-l--ıyo-u-. Ben yarım gün hemşire olarak çalışıyorum. B-n y-r-m g-n h-m-i-e o-a-a- ç-l-ş-y-r-m- ----------------------------------------- Ben yarım gün hemşire olarak çalışıyorum. 0
Хутка мы выйдзем на пенсію. Y---n-- e-ekl- o---ağ--. Yakında emekli olacağız. Y-k-n-a e-e-l- o-a-a-ı-. ------------------------ Yakında emekli olacağız. 0
Але падаткі высокія. A-- v-rg-ler yü--ek. Ama vergiler yüksek. A-a v-r-i-e- y-k-e-. -------------------- Ama vergiler yüksek. 0
І страхаванне на выпадак хваробы дарагое. Ve-has----k ---o--as- -ü-se-. Ve hastalık sigortası yüksek. V- h-s-a-ı- s-g-r-a-ı y-k-e-. ----------------------------- Ve hastalık sigortası yüksek. 0
Кім ты хочаш стаць? N--ol-a--i-ti-o--u-? Ne olmak istiyorsun? N- o-m-k i-t-y-r-u-? -------------------- Ne olmak istiyorsun? 0
Я жадаю стаць інжынерам. Mühe--is --mak -s---orum. Mühendis olmak istiyorum. M-h-n-i- o-m-k i-t-y-r-m- ------------------------- Mühendis olmak istiyorum. 0
Я жадаю вучыцца ва універсітэце. Ü--v-r-i-ede ---mak--st-yorum. Üniversitede okumak istiyorum. Ü-i-e-s-t-d- o-u-a- i-t-y-r-m- ------------------------------ Üniversitede okumak istiyorum. 0
Я практыкант. Ben s----e---. Ben stajyerim. B-n s-a-y-r-m- -------------- Ben stajyerim. 0
Я зарабляю няшмат. Faz-a --z-n----r-m. Fazla kazanmıyorum. F-z-a k-z-n-ı-o-u-. ------------------- Fazla kazanmıyorum. 0
Я праходжу практыку за мяжой. Y-r- -ışında---a- --pıy--u-. Yurt dışında staj yapıyorum. Y-r- d-ş-n-a s-a- y-p-y-r-m- ---------------------------- Yurt dışında staj yapıyorum. 0
Гэта мой начальнік. Bu-b--im-ş-fi-. Bu benim şefim. B- b-n-m ş-f-m- --------------- Bu benim şefim. 0
У мяне прыемныя калегі. H-ş--r----ş----m va-. Hoş arkadaşlarım var. H-ş a-k-d-ş-a-ı- v-r- --------------------- Hoş arkadaşlarım var. 0
У абед мы заўсёды ходзім у сталоўку. Ö-l----r--hep-kanti-e-g---y--u-. Öğlenleri hep kantine gidiyoruz. Ö-l-n-e-i h-p k-n-i-e g-d-y-r-z- -------------------------------- Öğlenleri hep kantine gidiyoruz. 0
Я шукаю месца працы. İ- arıyor-m. İş arıyorum. İ- a-ı-o-u-. ------------ İş arıyorum. 0
Я ўжо год беспрацоўны. B-r yıld---i----im. Bir yıldır işsizim. B-r y-l-ı- i-s-z-m- ------------------- Bir yıldır işsizim. 0
У гэтай краіне занадта шмат беспрацоўных. Bu ül---e-çok-i-si- ---. Bu ülkede çok işsiz var. B- ü-k-d- ç-k i-s-z v-r- ------------------------ Bu ülkede çok işsiz var. 0

Памяці патрэбна мова

Большасць людзей памятае свой першы дзень у школе. Але яны не памятаюць таго, што было раней. Мы амаль што нічога не памятаем аб сваіх першых гадах жыцця. Але чаму гэта так? Чаму мы амаль што не памятаем тое, што мы перажылі, калі былі маленькімі дзецьмі? Прычына гэтага ў нашай памяці. Мова і памяць развіваюцца прыкладна адначасова. І для таго, как запомніць нешта, чалавеку патрэбная мова. Гэта значыць, што ён павінен мець словы для таго, што ён перажыў. Вучоныя праводзілі розныя тэсты з дзецьмі. Пры гэтым яны зрабілі цікавае адкрыццё. Як толькі дзеці пачынаюць размаўляць, яны забываюць тое, што з імі было дагэтага. Такім чынам, пачатак мовы для іх з'яўляецца пачаткам успамінаў. У першыя тры гады жыцця дзеці вучацца шматлікім рэчам. Кожны дзень яны пазнаюць нешта новае. У такім узросце яны набываюць вельмі важны вопыт. Тым не менш, усё гэта прападае. Псіхолагі называюць гэты феномен ‘дзіцячая амнезія’ У памяці застаюцца толькі тыя рэчы, якія дзеці могуць назваць. Асабістыя ўспаміны захоўвае аўтабіяграфічная памяць. Яна функцыянуе, як дзённік. У ёй захоўваецца ўсё тое, што нам важна. Тым самым аўтабіяграфічная памяць фарміруе таксама нашую індывідуальнасць. Але яе развіццё залежыць ад вывучэння роднай мовы. І толькі з дапамогай мовы мы можам актывіраваць нашую памяць. Рэчы, якія мы пазналі, калі былі дзецьмі, канешне, не зніклі. Яны ўсе захованы ў нашым мозгу. Але мы больш не маем доступу да іх - сапраўды шкада, так?