کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   it Lavorare

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [cinquantacinque]

Lavorare

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی ایتالیایی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ Che lavoro fa? Che lavoro fa? 1
‫شوهر من پزشک است.‬ Mio marito è medico. Mio marito è medico. 1
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ Lavoro come infermiera part-time. Lavoro come infermiera part-time. 1
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ Presto andremo in pensione. Presto andremo in pensione. 1
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ Ma le tasse sono alte. Ma le tasse sono alte. 1
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد) است).‬ E l’assicurazione (contro le malattie) è costosa. E l’assicurazione (contro le malattie) è costosa. 1
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ Cosa vorresti fare? Cosa vorresti fare? 1
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ Io vorrei diventare ingegnere. Io vorrei diventare ingegnere. 1
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ Io voglio studiare all’università. Io voglio studiare all’università. 1
‫من کارآموز هستم.‬ Io sono praticante. Io sono praticante. 1
‫درآمدم زیاد نیست.‬ Non guadagno molto. Non guadagno molto. 1
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ Faccio un tirocinio all’estero. Faccio un tirocinio all’estero. 1
‫این رئیس من است.‬ Questo è il mio capo. Questo è il mio capo. 1
‫من همکارهای مهربانی (خوبی) دارم.‬ Ho dei colleghi gentili / simpatici. Ho dei colleghi gentili / simpatici. 1
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ A mezzogiorno andiamo sempre in mensa. A mezzogiorno andiamo sempre in mensa. 1
‫من به دنبال کار هستم.‬ Cerco un (posto di) lavoro. Cerco un (posto di) lavoro. 1
‫یک سال است که بیکارم.‬ Sono disoccupato da un anno ormai. Sono disoccupato da un anno ormai. 1
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ In questo paese ci sono troppi disoccupati. In questo paese ci sono troppi disoccupati. 1

بارگذاری MP3 (.زیپ فایل‌ها)

MP3 فارسی + ایتالیایی (1-100) MP3 ایتالیایی (1-100)
ویدئویی یافت نشد!

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬