کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   lt Darbai

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [penkiasdešimt penki]

Darbai

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی ليتوانيايی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ Ką (jūs) dirbate / kokia jūsų profesija? Ką (jūs) dirbate / kokia jūsų profesija? 1
‫شوهر من پزشک است.‬ Mano vyras gydytojas. Mano vyras gydytojas. 1
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ (Aš) dirbu pusę dienos medicinos seserimi. (Aš) dirbu pusę dienos medicinos seserimi. 1
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ Netrukus (mes) gausime pensiją. Netrukus (mes) gausime pensiją. 1
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ Bet mokesčiai dideli. Bet mokesčiai dideli. 1
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد) است).‬ Sveikatos draudimas taip pat didelis. Sveikatos draudimas taip pat didelis. 1
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ Kokią profesiją (tu) nori rinktis? Kokią profesiją (tu) nori rinktis? 1
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ (Aš) norėčiau būti inžinierius. (Aš) norėčiau būti inžinierius. 1
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ (Aš) noriu studijuoti universitete. (Aš) noriu studijuoti universitete. 1
‫من کارآموز هستم.‬ Aš (esu) praktikantas. Aš (esu) praktikantas. 1
‫درآمدم زیاد نیست.‬ (Aš) uždirbu nedaug. (Aš) uždirbu nedaug. 1
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ (Aš) atlieku praktiką užsienyje. (Aš) atlieku praktiką užsienyje. 1
‫این رئیس من است.‬ Tai mano viršininkas / šefas. Tai mano viršininkas / šefas. 1
‫من همکارهای مهربانی (خوبی) دارم.‬ Aš turiu malonius bendradarbius. Aš turiu malonius bendradarbius. 1
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ Per pietus (mes) visuomet einame į valgyklą. Per pietus (mes) visuomet einame į valgyklą. 1
‫من به دنبال کار هستم.‬ (Aš) ieškau darbo. (Aš) ieškau darbo. 1
‫یک سال است که بیکارم.‬ (Aš) jau metai esu bedarbis. (Aš) jau metai esu bedarbis. 1
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ Šioje šalyje (yra) per daug bedarbių. Šioje šalyje (yra) per daug bedarbių. 1

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬