کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   lv Strādāšana

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [piecdesmit pieci]

Strādāšana

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی لتونيايی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ Kas Jūs esat pēc profesijas? Kas Jūs esat pēc profesijas? 1
‫شوهر من پزشک است.‬ Mans vīrs pēc profesijas ir ārsts. Mans vīrs pēc profesijas ir ārsts. 1
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ Es strādāju uz pusslodzi par medmāsu. Es strādāju uz pusslodzi par medmāsu. 1
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ Drīz mums būs pensija. Drīz mums būs pensija. 1
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ Bet nodokļi ir lieli. Bet nodokļi ir lieli. 1
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد) است).‬ Un medicīniskā apdrošināšana ir dārga. Un medicīniskā apdrošināšana ir dārga. 1
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ Par ko tu gribi kļūt? Par ko tu gribi kļūt? 1
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ Es vēlos kļūt inženieris. Es vēlos kļūt inženieris. 1
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ Es gribu studēt universitātē. Es gribu studēt universitātē. 1
‫من کارآموز هستم.‬ Es esmu praktikants. Es esmu praktikants. 1
‫درآمدم زیاد نیست.‬ Es nopelnu ne īpaši daudz. Es nopelnu ne īpaši daudz. 1
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ Es esmu praksē ārzemēs. Es esmu praksē ārzemēs. 1
‫این رئیس من است.‬ Tas ir mans priekšnieks. Tas ir mans priekšnieks. 1
‫من همکارهای مهربانی (خوبی) دارم.‬ Man ir jauki kolēģi. Man ir jauki kolēģi. 1
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ Pusdienās mēs vienmēr ejam uz uzņēmuma ēdnīcu. Pusdienās mēs vienmēr ejam uz uzņēmuma ēdnīcu. 1
‫من به دنبال کار هستم.‬ Es meklēju darbavietu. Es meklēju darbavietu. 1
‫یک سال است که بیکارم.‬ Es jau gadu esmu bez darba. Es jau gadu esmu bez darba. 1
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ Šajā valstī ir pārāk daudz bezdarbnieku. Šajā valstī ir pārāk daudz bezdarbnieku. 1

بارگذاری MP3 (.زیپ فایل‌ها)

MP3 فارسی + لتونيايی (1-100) MP3 لتونيايی (1-100)
ویدئویی یافت نشد!

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬