کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   th การทำงาน

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [ห้าสิบห้า]

hâ-sìp-hâ

การทำงาน

[gan-tam-ngan]

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی تايلندی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ คุณทำอาชีพอะไร ครับ / คะ? คุณทำอาชีพอะไร ครับ / คะ? 1
k-o--tam-a-c----p------i-k-á----́ koon-tam-a-chêep-à-rai-kráp-ká
‫شوهر من پزشک است.‬ สามีดิฉันเป็นแพทย์คะ สามีดิฉันเป็นแพทย์คะ 1
sǎ---e-dì-c--------n--æ̂----́ sǎ-mee-dì-chǎn-bhen-pæ̂t-ká
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ ดิฉันทำงานเป็นนางพยาบาล วันละสองสามชั่วโมง ดิฉันทำงานเป็นนางพยาบาล วันละสองสามชั่วโมง 1
di--cha-n--am-n----b-e---a--g-́p-ya-ba----n-l-́-----n--s-̌m-c-------ng dì-chǎn-tam-ngan-bhen-na-ngóp-ya-ban-wan-lá-sǎwng-sǎm-chûa-mong
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ อีกไม่นานเราจะได้รับเงินบำนาญ อีกไม่นานเราจะได้รับเงินบำนาญ 1
è---mâ--n-n-r-----̀-da-----́--n--r̶---am--an èek-mâi-nan-rao-jà-dâi-ráp-nger̶n-bam-nan
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ แต่ภาษีสูงมาก แต่ภาษีสูงมาก 1
d-æ----------s-̌o-g--a-k dhæ̀-pa-sěe-sǒong-mâk
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد) است).‬ และค่าประกันสุขภาพก็สูง และค่าประกันสุขภาพก็สูง 1
l-́--a-p---́-g-----̀ok-pâ--g-̂--s----g lǽ-kâp-rá-gan-sòok-pâp-gâw-sǒong
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ หนู อยากเป็นอะไรในอนาคต? หนู อยากเป็นอะไรในอนาคต? 1
no----̀-y-̂--bhen--̀-rai-n-i-à-n---ót nǒo-à-yâk-bhen-à-rai-nai-à-na-kót
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ ผม♂ / หนู♀ อยากเป็นวิศวกร ผม♂ / หนู♀ อยากเป็นวิศวกร 1
p-̌m-nǒ------a-k----n-w-́t-w---gawn pǒm-nǒo-à-yâk-bhen-wít-wá-gawn
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ ผม♂ / หนู♀ อยากศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย ผม♂ / หนู♀ อยากศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย 1
pǒ----------yâk-s------ǎ--hà--têem------ít-y---ai pǒm-nǒo-à-yâk-sèuk-sǎ-dhàw-têem-hǎ-wít-ya-lai
‫من کارآموز هستم.‬ ผม♂ / ดิฉัน♀ เป็นพนักงานฝึกหัด ผม♂ / ดิฉัน♀ เป็นพนักงานฝึกหัด 1
po-m-dì---ǎ----e--pá----k--gan--e-u--h--t pǒm-dì-chǎn-bhen-pá-nák-ngan-fèuk-hàt
‫درآمدم زیاد نیست.‬ ผม♂ / ดิฉัน♀ มีรายได้ไม่มาก ผม♂ / ดิฉัน♀ มีรายได้ไม่มาก 1
p--m-----c-ǎn-----ra--da---ma-i-m-̂k pǒm-dì-chǎn-mee-rai-dâi-mâi-mâk
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ ผม♂ / ดิฉัน♀ ฝึกงานอยู่ต่างประเทศ ผม♂ / ดิฉัน♀ ฝึกงานอยู่ต่างประเทศ 1
pǒ--d-̀----̌-----u-----n--̀--o-o--h------h-à-t--yt pǒm-dì-chǎn-fèuk-ngan-à-yôo-dhàng-bhrà-tâyt
‫این رئیس من است.‬ นี่คือหัวหน้าของ ผม / ดิฉัน นี่คือหัวหน้าของ ผม / ดิฉัน 1
n-̂---eu---̌--nâ--o---p-̌m-d-----a-n nêe-keu-hǔa-nâk-ong-pǒm-dì-chǎn
‫من همکارهای مهربانی (خوبی) دارم.‬ ผม / ดิฉัน มีเพื่อนร่วมงานที่ดี ผม / ดิฉัน มีเพื่อนร่วมงานที่ดี 1
p----di--chǎn-mee--e--a----̂a--nga--têe--ee pǒm-dì-chǎn-mee-pêuan-rûam-ngan-têe-dee
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ เราไปทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหารเสมอ เราไปทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหารเสมอ 1
ra---h-i--a-----o--î-ng-têe-r-n----h-̌--s-̌---aw rao-bhai-tan-kâo-tîang-têe-rong-a-hǎn-sǎy-maw
‫من به دنبال کار هستم.‬ ผม / ดิฉัน กำลังมองหางาน ผม / ดิฉัน กำลังมองหางาน 1
p-̌m--------̌n---m-la-g-ma-----a--n-an pǒm-dì-chǎn-gam-lang-mawng-hǎ-ngan
‫یک سال است که بیکارم.‬ ผม / ดิฉัน ว่างงานมาหนึ่งปีแล้ว ผม / ดิฉัน ว่างงานมาหนึ่งปีแล้ว 1
p-̌---i---hǎ---a--g--g---ma-ne-u----h-e-læ-o pǒm-dì-chǎn-wâng-ngan-ma-nèung-bhee-lǽo
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ ที่ประเทศนี้มีคนว่างงานจำนวนมาก ที่ประเทศนี้มีคนว่างงานจำนวนมาก 1
t-̂e--r-́--ây--ne----ee-kon-wa-n---gan-ja--n--n--a-k têep-rá-tâyt-née-mee-kon-wâng-ngan-jam-nuan-mâk

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬