کتاب لغت

fa ‫نوشیدنیها‬   »   it Bevande

‫12 [دوازده]‬

‫نوشیدنیها‬

‫نوشیدنیها‬

12 [dodici]

Bevande

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی ایتالیایی بازی بیشتر
‫من چای می‌نوشم.‬ Io bevo tè. Io bevo tè. 1
‫من قهوه می‌نوشم.‬ Io bevo caffè. Io bevo caffè. 1
‫من آب معدنی می‌نوشم.‬ Io bevo acqua minerale. Io bevo acqua minerale. 1
‫تو چای را با لیمو می‌نوشی؟‬ Bevi il tè con il limone? Bevi il tè con il limone? 1
‫تو قهوه را با شکر می‌نوشی؟‬ Bevi il caffè con lo zucchero? Bevi il caffè con lo zucchero? 1
‫تو آب را با یخ می‌نوشی؟‬ Bevi acqua con ghiaccio? Bevi acqua con ghiaccio? 1
‫اینجا یک مهمانی است.‬ Qui c’è una festa. Qui c’è una festa. 1
‫مردم شامپاین می‌نوشند.‬ La gente beve prosecco. La gente beve prosecco. 1
‫مردم شراب و آبجو می‌نوشند.‬ La gente beve vino e birra. La gente beve vino e birra. 1
‫تو الکل می‌نوشی؟‬ Bevi alcolici? Bevi alcolici? 1
‫تو ویسکی می‌نوشی؟‬ Bevi Whisky? Bevi Whisky? 1
‫تو نوشابه را با رام می‌نوشی؟‬ Bevi Coca Cola con il rum? Bevi Coca Cola con il rum? 1
‫من شامپاین دوست ندارم.‬ Non mi piace il prosecco. Non mi piace il prosecco. 1
‫من شراب دوست ندارم.‬ Non mi piace il vino. Non mi piace il vino. 1
‫من آبجو دوست ندارم.‬ Non mi piace la birra. Non mi piace la birra. 1
‫بچه شیر دوست دارد.‬ Al bambino piace il latte. Al bambino piace il latte. 1
‫بچه کاکائو و آب سیب دوست دارد.‬ Al bambino piacciono la cioccolata e il succo di mela. Al bambino piacciono la cioccolata e il succo di mela. 1
‫آن خانم آب پرتقال و آب گریپ فروت دوست دارد.‬ Alla donna piacciono la spremuta d’arancia e il succo di pompelmo. Alla donna piacciono la spremuta d’arancia e il succo di pompelmo. 1

‫علائم به عنوان زبان‬

‫انسان زبان را برای برقراری ارتباط ایجاد کرده است.‬ ‫حتی اشخاص ناشنوا یا دارای اختلال شنوایی هم برای خود زبان دارند.‬ ‫زبان اشاره، زبان اصلی همه افرادی است که اختلال شنوایی دارند.‬ ‫این زبان از مجموعه ای از نمادها ساخته شده اند.‬ ‫این خصوصیّت این زبان را یک زبان بصری یا "قابل مشاهده" ساخته است.‬ ‫بنابراین، آیا زبان اشاره در سطح بین المللی قابل فهم است؟‬ ‫خیر، حتی علامت گذاری هم زبان های ملّی مختلف دارند.‬ ‫هر کشور زبان اشاره خاص خود را دارد.‬ ‫که تحت تأثیر فرهنگ آن کشور قرار دارد.‬ ‫زیرا، زبان همواره از فرهنگ تکامل می یابد.‬ ‫این موضوع در مورد زبان هایی که به آن صحبت نمی شوند هم صادق است.‬ ‫با وجود این، یک زبان اشاره بین المللی هم وجود دارد.‬ ‫اما علائم آن تا حدودی پیچیده تر است.‬ ‫امّا، زبان های اشاره ملّی شبیه به یکدیگر هستند.‬ ‫بسیاری از این نشانه ها تصویری هستند.‬ ‫آنها شبیه شکل اشیائی هستند که معرفی می کنند.‬ ‫معمول ترین زبان اشاره که به طور گسترده از آن استفاده می شود زبان اشاره آمریکایی است.‬ ‫زبان های اشاره به عنوان زبان های کاملا پیشرفته شناخته شده اند.‬ ‫این زبان ها برای خود دستور زبان دارند.‬ ‫اما این دستور زبان با دستور زبان، زبان هائی که با آن صحبت می شوند متفاوت است.‬ ‫بنابراین، زبان اشاره را نمی توان کلمه به کلمه ترجمه کرد.‬ ‫با وجود این، مترجمین شفاهی این زبان هم وجود دارند.‬ ‫در زبان اشاره اطلاعات به طور همزمان منتقل می شوند.‬ ‫این بدان معنی است که یک نشانه می تواند کلّ یک جمله را بیان کند.‬ ‫همچنین در زبان اشاره لهجه هم وجود دارد.‬ ‫خصوصیات منطقه ای، هم برای خود نشانه هایی دارند.‬ ‫و هر زبان اشاره آهنگ خود را دارد.‬ ‫این امر در مورد علامات هم صدق می کند: لهجه ما نشان دهنده اصلیّت ماست.‬