Rozmówki

pl Przeszłość 1   »   no Fortid 1

81 [osiemdziesiąt jeden]

Przeszłość 1

Przeszłość 1

81 [åttien]

Fortid 1

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski norweski Bawić się Więcej
pisać s-ri-e s_____ s-r-v- ------ skrive 0
On pisał list. H-n -k-e--et---ev. H__ s____ e_ b____ H-n s-r-v e- b-e-. ------------------ Han skrev et brev. 0
A ona pisała kartkę. Og-hu- sk-ev--t-kort. O_ h__ s____ e_ k____ O- h-n s-r-v e- k-r-. --------------------- Og hun skrev et kort. 0
czytać l--e l___ l-s- ---- lese 0
On czytał kolorowe czasopismo. J---l--te----m-g-s-n. J__ l____ e_ m_______ J-g l-s-e e- m-g-s-n- --------------------- Jeg leste et magasin. 0
A ona czytała książkę. Og--u---e-te e- -o-. O_ h__ l____ e_ b___ O- h-n l-s-e e- b-k- -------------------- Og hun leste ei bok. 0
wziąć -a t_ t- -- ta 0
On wziął papierosa. Han to---n-s---r-t-. H__ t__ e_ s________ H-n t-k e- s-g-r-t-. -------------------- Han tok en sigarett. 0
Ona wzięła kostkę czekolady. Hun---k e- st-kke ------ad-. H__ t__ e_ s_____ s_________ H-n t-k e- s-y-k- s-o-o-a-e- ---------------------------- Hun tok et stykke sjokolade. 0
On był niewierny, ale ona była wierna. Han --- -tro- -en---n--a--t-of---. H__ v__ u____ m__ h__ v__ t_______ H-n v-r u-r-, m-n h-n v-r t-o-a-t- ---------------------------------- Han var utro, men hun var trofast. 0
On był leniwy, ale ona była pracowita. H-n --- l-t,--e------v-- -li-t-g. H__ v__ l___ m__ h__ v__ f_______ H-n v-r l-t- m-n h-n v-r f-i-t-g- --------------------------------- Han var lat, men hun var flittig. 0
On był biedny, ale ona była bogata. H-n-va--fat---,-------- v---ri-. H__ v__ f______ m__ h__ v__ r___ H-n v-r f-t-i-, m-n h-n v-r r-k- -------------------------------- Han var fattig, men hun var rik. 0
On nie miał pieniędzy, lecz długi. Ha- ha-de --g-n penger----n g--ld. H__ h____ i____ p______ m__ g_____ H-n h-d-e i-g-n p-n-e-, m-n g-e-d- ---------------------------------- Han hadde ingen penger, men gjeld. 0
On nie miał szczęścia, lecz pecha. H-n h-d---ikke -l--s,---- --l---. H__ h____ i___ f_____ m__ u______ H-n h-d-e i-k- f-a-s- m-n u-l-k-. --------------------------------- Han hadde ikke flaks, men uflaks. 0
On nie miał sukcesów, lecz niepowodzenia. H-- -----s-i-----me--h------l--t-s. H__ l_____ i____ m__ h__ m_________ H-n l-k-e- i-k-, m-n h-n m-s-y-t-s- ----------------------------------- Han lyktes ikke, men han mislyktes. 0
On nie był zadowolony, lecz niezadowolony. Han va---kke--o---y-,-m-n--i-forn-y-. H__ v__ i___ f_______ m__ m__________ H-n v-r i-k- f-r-ø-d- m-n m-s-o-n-y-. ------------------------------------- Han var ikke fornøyd, men misfornøyd. 0
On nie był szczęśliwy, lecz nieszczęśliwy. H-----r---ke-l--k-l-g--me--ul---el--. H__ v__ i___ l________ m__ u_________ H-n v-r i-k- l-k-e-i-, m-n u-y-k-l-g- ------------------------------------- Han var ikke lykkelig, men ulykkelig. 0
On nie był sympatyczny, lecz niesympatyczny. Han -ar ---e s---at-sk- m-n--sy-p--isk. H__ v__ i___ s_________ m__ u__________ H-n v-r i-k- s-m-a-i-k- m-n u-y-p-t-s-. --------------------------------------- Han var ikke sympatisk, men usympatisk. 0

Jak dzieci uczą się mówić prawidłowo

Jak tylko człowiek przychodzi na świat, komunikuje się z innymi. Niemowlęta płaczą, kiedy coś chcą. Mając kilka miesięcy mogą już wymówić proste słowa. W wieku około dwóch lat wymawiają zdania z trzema słowami. Na to, kiedy dzieci rozpoczną naukę języka, nie można mieć wpływu. Jednak można wpłynąć na to, jak dobrze dzieci nauczą się swojego języka ojczystego! W tym celu należy jednak mieć na uwadze kilka rzeczy. Ważne jest przede wszystkim, by uczące się dziecko było zawsze zmotywowane. Musi wiedzieć, że coś osiąga, gdy mówi. Niemowlęta cieszą się z uśmiechu jako pozytywnej odpowiedzi. Większe dzieci szukają dialogu ze swoim otoczeniem. Są zorientowane na język ludzi znajdujących się w pobliżu. Dlatego ważny jest poziom językowy rodziców i wychowawców. Dzieci muszą też nauczyć się, że język jest czymś ważnym! Powinny mieć jednak przy tym dużo zabawy. Czytanie pokazuje dzieciom, jak fascynujący może być język. Rodzice powinni też jak najwięcej zajęć podejmować wspólnie z dziećmi. Kiedy dziecko coś przeżywa, chce o tym mówić. Dzieci, które dorastają w dwóch językach potrzebują stałych reguł. Muszą wiedzieć, w jakim języku mówi się do kogo. W ten sposób ich mózg uczy się rozróżniania tych dwóch języków. Kiedy dzieci idą do szkoły, ich język się zmienia. Uczą się nowego języka potocznego. Wtedy ważne jest, by rodzice zwracali uwagę na to, jak ich dziecko mówi. Badania pokazują, że pierwszy język kształtuje się w mózgu na zawsze. To, czego uczymy się jako dzieci, towarzyszy nam przez całe życie. Kto nauczy się dobrze języka ojczystego jako dziecko, później czerpie z tego korzyści. Uczy się nowych rzeczy szybciej i lepiej - nie tylko języków obcych…