Rozmówki

pl Zaimki dzierżawcze 2   »   no Possessiver 2

67 [sześćdziesiąt siedem]

Zaimki dzierżawcze 2

Zaimki dzierżawcze 2

67 [sekstisju]

Possessiver 2

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski norweski Bawić się Więcej
okulary b------e brillene b-i-l-n- -------- brillene 0
On zapomniał swoich okularów. Ha- ha--g--mt br-ll-----i-e. Han har glemt brillene sine. H-n h-r g-e-t b-i-l-n- s-n-. ---------------------------- Han har glemt brillene sine. 0
Gdzie on ma swoje okulary? H--r-ha----- --ille-- -in- d-? Hvor har han brillene sine da? H-o- h-r h-n b-i-l-n- s-n- d-? ------------------------------ Hvor har han brillene sine da? 0
zegar klo--a klokka k-o-k- ------ klokka 0
Jego zegar jest zepsuty. K--k-a-h-ns-e- ød--a--. Klokka hans er ødelagt. K-o-k- h-n- e- ø-e-a-t- ----------------------- Klokka hans er ødelagt. 0
Ten zegar wisi na ścianie. K-o----he--er p- -e--en. Klokka henger på veggen. K-o-k- h-n-e- p- v-g-e-. ------------------------ Klokka henger på veggen. 0
paszport pas--t passet p-s-e- ------ passet 0
On zgubił swój paszport. Han--a- m----- pa--e- -itt. Han har mistet passet sitt. H-n h-r m-s-e- p-s-e- s-t-. --------------------------- Han har mistet passet sitt. 0
Gdzie on ma swój paszport? Hvo- ha--h-- p-ss-t-si---d-? Hvor har han passet sitt da? H-o- h-r h-n p-s-e- s-t- d-? ---------------------------- Hvor har han passet sitt da? 0
oni / one – ich de-- d-res de – deres d- – d-r-s ---------- de – deres 0
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców. Ba-n- --- ---- --nne---r------- sin-. Barna kan ikke finne foreldrene sine. B-r-a k-n i-k- f-n-e f-r-l-r-n- s-n-. ------------------------------------- Barna kan ikke finne foreldrene sine. 0
Przecież tam idą już ich rodzice! M-n--e- e- -- --r---re-- -er-s! Men der er jo foreldrene deres! M-n d-r e- j- f-r-l-r-n- d-r-s- ------------------------------- Men der er jo foreldrene deres! 0
pan – pana D- - -u-– ------/---n De / du – Deres / din D- / d- – D-r-s / d-n --------------------- De / du – Deres / din 0
Jak minęła pana podróż, panie Müller? Hvo-da- -ar--u-e-----? Hvordan var turen din? H-o-d-n v-r t-r-n d-n- ---------------------- Hvordan var turen din? 0
Gdzie jest pana żona, panie Müller? Hvor-er---n kon-? Hvor er din kone? H-o- e- d-n k-n-? ----------------- Hvor er din kone? 0
pani – pani D--- d- – -ere--- din De / du – Deres / din D- / d- – D-r-s / d-n --------------------- De / du – Deres / din 0
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt? H-o-d-n v-r-t-re--din? Hvordan var turen din? H-o-d-n v-r t-r-n d-n- ---------------------- Hvordan var turen din? 0
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt? H--r----m---e- --n- --- S----? Hvor er mannen din, fru Smidt? H-o- e- m-n-e- d-n- f-u S-i-t- ------------------------------ Hvor er mannen din, fru Smidt? 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

Nie znaleziono filmu!

Genetyczna mutacja umożliwia mówienie

Ze wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk!