Ακόμα και μια γλώσσα να μιλάμε μόνο, μιλάμε πολλές γλώσσες.
Διότι καμία γλώσσα δεν αποτελεί κλειστό σύστημα.
Κάθε γλώσσα έχει πολλές διαφορετικές διαστάσεις.
Η γλώσσα είναι μια ζωντανή κατασκευή.
Οι ομιλητές προσανατολίζονται πάντα στους συνομιλητές τους.
Έτσι, οι άνθρωποι αλλάζουν τη γλώσσα που μιλάνε.
Αυτή η γλωσσική ποικιλία παίρνει διάφορες μορφές.
Για παράδειγμα, κάθε γλώσσα έχει μια ιστορία.
Έχει αλλάξει και θα συνεχίσει να αλλάζει.
Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι οι ηλικιωμένοι μιλούν διαφορετικά από τους νέους.
Επίσης, στις περισσότερες γλώσσες υπάρχουν διάφορες διάλεκτοι.
Όμως, πολλοί άνθρωποι που μιλούν με διάλεκτο μπορούν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους.
Σε συγκεκριμένες περιστάσεις μιλούν την κανονική γλώσσα.
Διάφορες κοινωνικές ομάδες έχουν διάφορες γλώσσες.
Η γλώσσα της νεολαίας ή των κυνηγών αποτελούν παραδείγματα για αυτό.
Στη δουλειά οι περισσότεροι άνθρωποι μιλοόυν διαφορετικά από ότι στο σπίτι.
Πολλοί χρησιμοποιούν ορολογία στην δουλειά τους.
Επίσης υπάρχουν και διαφορές μεταξύ προφορικού και γραπτού λόγου.
Ο προφορικός λογος είναι συνήθως πολύ πιο απλός από τον γραπτό.
Αυτή η διαφορά μπορεί να είναι πολύ μεγάλη.
Αυτό συμβαίνει όταν ο γραπτός λόγος παραμέναι ίδιος για πολύ καιρό.
Τότε οι ομιλητές πρέπει πρώτα να μάθουν, να χρησιμοποιούν την γραφή της γλώσσας.
Συχνά διαφέρει, επίσης, η γλώσσα των ανδρών από την γλώσσα των γυναικών.
Στις δυτικές κοινωνίες, αυτή η διαφορά δεν είναι πολύ μεγάλη.
Υπάρχουν, όμως, χώρες όπου οι γυναίκες μιλούν πολύ διαφορετικά από τους άνδρες.
Σε ορισμένους πολιτισμούς, ο τύπος ευγενείας έχει μια δική του μορφή.
Η ομιλία λοιπόν δεν είναι τόσο εύκολη!
Πρέπει να προσέχουμε ταυτόχρονα πολλά διαφορετικά πράγματα...