Kiedy chcemy coś zakomunikować, używamy naszego języka.
Również zwierzęta mają swój własny język.
I używają go tak samo jak ludzie.
Oznacza to, że porozumiewają się ze sobą, by wymienić informacje.
Z reguły każdy gatunek zwierząt ma jakiś określony język.
Nawet termity porozumiewają się ze sobą.
W przypadku zagrożenia uderzają swoim ciałem o ziemię.
W ten sposób ostrzegają się nawzajem.
Inne gatunki zwierząt gwiżdżą, kiedy zbliża się wróg.
Pszczoły porozumiewają się ze sobą, tańcząc.
Wtedy pokazują innym pszczołom, gdzie jest coś do zjedzenia.
Wieloryby wydają odgłosy, które można usłyszeć do 5 000 kilometrów.
Przez specjalne dźwięki komunikują się wzajemnie.
Także słonie wydają różne akustyczne sygnały.
Człowiek ich jednak nie może usłyszeć.
Większość języków zwierząt jest bardzo skomplikowana.
Złożone są z kombinacji różnych znaków.
Używane są sygnały akustyczne, chemiczne i optyczne.
Oprócz tego zwierzęta używają też różnych gestów.
Tymczasem człowiek nauczył się języka zwierząt domowych.
Wie, kiedy psy się cieszą.
Rozpozna, kiedy koty chciałyby być same.
Psy i koty mówią jednak całkiem innym językiem.
Wiele znaków jest nawet całkiem sprzecznych.
Długo uważano, że te zwierzęta po prostu nie lubią się.
Ale tylko się nie rozumieją.
Prowadzi to wtedy do problemów między psami i kotami.
Tak więc również zwierzęta kłócą się z powodu nieporozumień.
Czy wiedziałeś?
Język serbski jest językiem ojczystym dla około 12 milionów ludzi.
Większość z nich mieszka w Serbii i innych krajach Europy Południowej.
Serbski należy do języków południowosłowiańskich.
Jest blisko spokrewniony z chorwackim i bośniackim.
Gramatyka i słownictwo są bardzo podobne w tych językach.
Dlatego też Serbowie, Chorwaci i Bośniacy mogą bez problemu porozumieć się między sobą.
Serbski alfabet posiada 30 liter.
Do każdej z nich przyporządkowana jest jednoznaczna wymowa.
Przy akcentowaniu występują podobieństwa do klasycznych języków tonalnych.
W chińskim na przykład wysokość tonu sylaby zmienia znaczenie słowa.
W serbskim jest podobnie.
W zasadzie ma tu tylko znaczenie wysokość akcentowanej sylaby.
Podlegająca znacznej odmianie budowa językowa to cecha charakterystyczna serbskiego.
Oznacza to, że rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki i zaimki podlegają odmianie.
Kto interesuje się strukturami gramatycznymi, powinien koniecznie uczyć się serbskiego!