Rozmówki

pl Zdania podrzędne z czy   »   fi Liitepartikkelit -ko / -kö

93 [dziewięćdziesiąt trzy]

Zdania podrzędne z czy

Zdania podrzędne z czy

93 [yhdeksänkymmentäkolme]

Liitepartikkelit -ko / -kö

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski fiński Bawić się Więcej
Nie wiem, czy on mnie kocha. E---i--ä---a-a--a--o --n-m-n--. En tiedä, rakastaako hän minua. E- t-e-ä- r-k-s-a-k- h-n m-n-a- ------------------------------- En tiedä, rakastaako hän minua. 0
Nie wiem, czy on wróci. En ti-dä, -ul--ko -ä- t-ka---n. En tiedä, tuleeko hän takaisin. E- t-e-ä- t-l-e-o h-n t-k-i-i-. ------------------------------- En tiedä, tuleeko hän takaisin. 0
Nie wiem, czy on do mnie zadzwoni. En-tiedä- s----aak--h-n------l-. En tiedä, soittaako hän minulle. E- t-e-ä- s-i-t-a-o h-n m-n-l-e- -------------------------------- En tiedä, soittaako hän minulle. 0
Czy on mnie kocha? R----ta-koh-n---n m-n-a? Rakastaakohan hän minua? R-k-s-a-k-h-n h-n m-n-a- ------------------------ Rakastaakohan hän minua? 0
Czy on wróci? T--e-koh-- h---t--a-i-? Tuleekohan hän takasin? T-l-e-o-a- h-n t-k-s-n- ----------------------- Tuleekohan hän takasin? 0
Czy on do mnie zadzwoni? So-tt--------hä- -i---l-? Soittaakohan hän minulle? S-i-t-a-o-a- h-n m-n-l-e- ------------------------- Soittaakohan hän minulle? 0
Zadaję sobie pytanie, czy on o mnie myśli. K-syn its-l--n-, a-at--------------nua. Kysyn itseltäni, ajatteleeko hän minua. K-s-n i-s-l-ä-i- a-a-t-l-e-o h-n m-n-a- --------------------------------------- Kysyn itseltäni, ajatteleeko hän minua. 0
Zadaję sobie pytanie, czy on ma kogoś innego. K-s-n--t-e--ä-i- o----h-n--lä---ku--o---n. Kysyn itseltäni, onko hänellä joku toinen. K-s-n i-s-l-ä-i- o-k- h-n-l-ä j-k- t-i-e-. ------------------------------------------ Kysyn itseltäni, onko hänellä joku toinen. 0
Zadaję sobie pytanie, czy on kłamie. Ky-yn --s-l--n-, va-e--e---ko-h-n. Kysyn itseltäni, valehteleeko hän. K-s-n i-s-l-ä-i- v-l-h-e-e-k- h-n- ---------------------------------- Kysyn itseltäni, valehteleeko hän. 0
Czy on w ogóle o mnie myśli? A-a-t----koh-- -än -in-a? Ajatteleekohan hän minua? A-a-t-l-e-o-a- h-n m-n-a- ------------------------- Ajatteleekohan hän minua? 0
Czy on w ogóle ma inną? O-k-ha- ------ä joku--oine-? Onkohan hänellä joku toinen? O-k-h-n h-n-l-ä j-k- t-i-e-? ---------------------------- Onkohan hänellä joku toinen? 0
Czy on w ogóle mówi prawdę? Puh--ko-an---n--o--a? Puhuukohan hän totta? P-h-u-o-a- h-n t-t-a- --------------------- Puhuukohan hän totta? 0
Wątpię, czy on mnie naprawdę lubi. M--ä ----l--,-pi-ää-ö-hän--i-u-ta. Minä epäilen, pitääkö hän minusta. M-n- e-ä-l-n- p-t-ä-ö h-n m-n-s-a- ---------------------------------- Minä epäilen, pitääkö hän minusta. 0
Wątpię, czy on do mnie napisze. Minä--p-----,---r-o-tt---o--ä- ----l--. Minä epäilen, kirjoittaako hän minulle. M-n- e-ä-l-n- k-r-o-t-a-k- h-n m-n-l-e- --------------------------------------- Minä epäilen, kirjoittaako hän minulle. 0
Wątpię, czy on się ze mną ożeni. M-n--ep----n, me-ee-ö -än---n--a-i -aimis-in. Minä epäilen, meneekö hän kanssani naimisiin. M-n- e-ä-l-n- m-n-e-ö h-n k-n-s-n- n-i-i-i-n- --------------------------------------------- Minä epäilen, meneekö hän kanssani naimisiin. 0
Czy on mnie naprawdę lubi? P--ä--ö--n --- m-n-s-- to-e-l-? Pitääköhän hän minusta todella? P-t-ä-ö-ä- h-n m-n-s-a t-d-l-a- ------------------------------- Pitääköhän hän minusta todella? 0
Czy on do mnie w ogóle napisze? Kir-o-----koh-n---- minu---? Kirjoittaakohan hän minulle? K-r-o-t-a-k-h-n h-n m-n-l-e- ---------------------------- Kirjoittaakohan hän minulle? 0
Czy on się ze mną ożeni? Men-e---än-h---k------- n-imi----? Meneeköhän hän kanssani naimisiin? M-n-e-ö-ä- h-n k-n-s-n- n-i-i-i-n- ---------------------------------- Meneeköhän hän kanssani naimisiin? 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

Nie znaleziono filmu!

Jak mózg uczy się gramatyki?

Naukę naszego języka ojczystego rozpoczęliśmy jako niemowlęta. Dzieje się to całkiem automatycznie. Nie zauważamy tego. Nasz mózg podczas nauki musi jednak wykonać ogromną pracę. Kiedy uczymy się na przykład gramatyki, ma bardzo dużo pracy. Każdego dnia słyszy nowe rzeczy. Dostaje ciągle nowe impulsy. Mózg nie potrafi jednak przetworzyć każdego impulsu pojedynczo. Musi działać ekonomicznie. Dlatego jest zorientowany na regularność. Mózg zauważa to, co często słyszy. Zapisuje, jak często występuje określona rzecz. Z takich przykładów tworzy później gramatyczną regułę. Dzieci wiedzą, czy zdanie jest prawidłowe czy błędne. Nie wiedzą natomiast, dlaczego tak jest. Ich mózg zna reguły, nie ucząc się ich. Dorośli uczą się języków inaczej. Znają już struktury swojego języka ojczystego. Tworzą one podstawę dla nowych reguł gramatycznych. Żeby się uczyć, dorośli potrzebują jednak lekcji. Kiedy mózg uczy się gramatyki, ma stały system. Jest to widoczne na przykład w rzeczownikach i czasownikach. Są zapisywane w różnych obszarach mózgu. Podczas ich przetwarzania aktywne są różne regiony. Prostych reguł inaczej też się uczy niż reguł złożonych. Przy regułach złożonych kilka obszarów mózgu współpracuje ze sobą. Jak dokładnie mózg uczy się gramatyki, nie jest jeszcze zbadane. Wiadomo jednak, że teoretycznie może nauczyć się każdej gramatyki…