Rozmówki

pl Praca   »   fi Työskennellä / tehdä töitä

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [viisikymmentäviisi]

Työskennellä / tehdä töitä

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski fiński Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? M-t- -eet-- t--ks---e? M___ t_____ t_________ M-t- t-e-t- t-ö-s-n-e- ---------------------- Mitä teette työksenne? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. Mieh--i -n-lä---r-. M______ o_ l_______ M-e-e-i o- l-ä-ä-i- ------------------- Mieheni on lääkäri. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. Mi-- -y---e----en -------a--e--i-s---a---o-taja-a. M___ t___________ o_____________ s________________ M-n- t-ö-k-n-e-e- o-a-a-k-i-e-t- s-i-a-n-o-t-j-n-. -------------------------------------------------- Minä työskentelen osa-aikaisesti sairaanhoitajana. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. P-an ---m-e-e-äk-tt-. P___ s_____ e________ P-a- s-a-m- e-ä-e-t-. --------------------- Pian saamme eläkettä. 0
Ale podatki są wysokie. Mu--a-ver---o-at-k-r--i--. M____ v____ o___ k________ M-t-a v-r-t o-a- k-r-e-t-. -------------------------- Mutta verot ovat korkeita. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. J- -a--a-------us--- -----a. J_ s_____________ o_ k______ J- s-i-a-v-k-u-u- o- k-r-e-. ---------------------------- Ja sairasvakuutus on korkea. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? Mi-si--i-- h-l----j--k-- --l--? M____ s___ h_____ j_____ t_____ M-k-i s-n- h-l-a- j-s-u- t-l-a- ------------------------------- Miksi sinä haluat joskus tulla? 0
Chciałbym zostać inżynierem. H-luan-t--l- i-s----r--si. H_____ t____ i____________ H-l-a- t-l-a i-s-n-ö-i-s-. -------------------------- Haluan tulla insinööriksi. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. H---a--o-i-kella y----is--ssa. H_____ o________ y____________ H-l-a- o-i-k-l-a y-i-p-s-o-s-. ------------------------------ Haluan opiskella yliopistossa. 0
Jestem praktykantem. O-e--h-r-oitt----a. O___ h_____________ O-e- h-r-o-t-e-i-a- ------------------- Olen harjoittelija. 0
Nie zarabiam dużo. E- -----a p--jon. E_ t_____ p______ E- t-e-a- p-l-o-. ----------------- En tienaa paljon. 0
Robię praktyki za granicą. M-nu--a -- t---a-j----el- -l-o-a--l-. M______ o_ t_____________ u__________ M-n-l-a o- t-ö-a-j-i-t-l- u-k-m-i-l-. ------------------------------------- Minulla on työharjoittelu ulkomailla. 0
To jest mój szef. T-o-o---o-on-. T__ o_ p______ T-o o- p-m-n-. -------------- Tuo on pomoni. 0
Mam miłych kolegów. M---l----n---k-v-a työ--v-r--ta. M______ o_ m______ t____________ M-n-l-a o- m-k-v-a t-ö-a-e-e-t-. -------------------------------- Minulla on mukavia työkavereita. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. L-u-a-ai--a- -äy--e --na -u---l----. L___________ k_____ a___ r__________ L-u-a-a-k-a- k-y-m- a-n- r-o-a-a-s-. ------------------------------------ Lounasaikaan käymme aina ruokalassa. 0
Szukam pracy. E-----t-------a-. E____ t__________ E-s-n t-ö-a-k-a-. ----------------- Etsin työpaikkaa. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. O-en--l-ut -----ö---ä-jo ----e-. O___ o____ t_________ j_ v______ O-e- o-l-t t-ö-t-m-n- j- v-o-e-. -------------------------------- Olen ollut työttömänä jo vuoden. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. T-------as-- -- li----mo----t-ötö-t-. T____ m_____ o_ l____ m____ t________ T-s-ä m-a-s- o- l-i-n m-n-a t-ö-ö-t-. ------------------------------------- Tässä maassa on liian monta työtöntä. 0

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?