Rozmówki

pl Zaimki dzierżawcze 2   »   fi Posessiivipronominit 2

67 [sześćdziesiąt siedem]

Zaimki dzierżawcze 2

Zaimki dzierżawcze 2

67 [kuusikymmentäseitsemän]

Posessiivipronominit 2

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski fiński Bawić się Więcej
okulary si---la-it s_________ s-l-ä-a-i- ---------- silmälasit 0
On zapomniał swoich okularów. Hän --oh-i -i-m-la--n--. H__ u_____ s____________ H-n u-o-t- s-l-ä-a-i-s-. ------------------------ Hän unohti silmälasinsa. 0
Gdzie on ma swoje okulary? M--sä --at-häne- l--i-s-? M____ o___ h____ l_______ M-s-ä o-a- h-n-n l-s-n-a- ------------------------- Missä ovat hänen lasinsa? 0
zegar kello k____ k-l-o ----- kello 0
Jego zegar jest zepsuty. Hä-e- k-l--nsa o---i---. H____ k_______ o_ r_____ H-n-n k-l-o-s- o- r-k-i- ------------------------ Hänen kellonsa on rikki. 0
Ten zegar wisi na ścianie. Ke-lo ---kku----i-ä-l-. K____ r______ s________ K-l-o r-i-k-u s-i-ä-l-. ----------------------- Kello roikkuu seinällä. 0
paszport pa--i p____ p-s-i ----- passi 0
On zgubił swój paszport. H-n -n h--i-tä-yt pas-i-s-. H__ o_ h_________ p________ H-n o- h-v-t-ä-y- p-s-i-s-. --------------------------- Hän on hävittänyt passinsa. 0
Gdzie on ma swój paszport? Mis---o--hänen-passinsa? M____ o_ h____ p________ M-s-ä o- h-n-n p-s-i-s-? ------------------------ Missä on hänen passinsa? 0
oni / one – ich h-n – -änen h__ – h____ h-n – h-n-n ----------- hän – hänen 0
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców. L-p--- e-v-t -öy-ä --nh-m-i-a-. L_____ e____ l____ v___________ L-p-e- e-v-t l-y-ä v-n-e-p-a-n- ------------------------------- Lapset eivät löydä vanhempiaan. 0
Przecież tam idą już ich rodzice! M-tt---u-lt---an-e-m-- --lev-tk-n! M____ t_____ v________ t__________ M-t-a t-o-t- v-n-e-m-t t-l-v-t-i-! ---------------------------------- Mutta tuolta vanhemmat tulevatkin! 0
pan – pana t- - --id-----e-ti-----m-o-o) t_ – t_____ (________________ t- – t-i-ä- (-e-t-t-e-y-u-t-) ----------------------------- te – teidän (teitittelymuoto) 0
Jak minęła pana podróż, panie Müller? Mill---e- -e-dän ----ann---li,--err- Mü-le-? M________ t_____ m_______ o___ h____ M______ M-l-a-n-n t-i-ä- m-t-a-n- o-i- h-r-a M-l-e-? -------------------------------------------- Millainen teidän matkanne oli, herra Müller? 0
Gdzie jest pana żona, panie Müller? M--s--vaimo-n----- he--a-Mü----? M____ v_______ o__ h____ M______ M-s-ä v-i-o-n- o-, h-r-a M-l-e-? -------------------------------- Missä vaimonne on, herra Müller? 0
pani – pani t--- te-d-n -teit-ttel----to) t_ – t_____ (________________ t- – t-i-ä- (-e-t-t-e-y-u-t-) ----------------------------- te – teidän (teitittelymuoto) 0
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt? Mil---n-n mat-an-e -l-, rou-a -ch---t? M________ m_______ o___ r____ S_______ M-l-a-n-n m-t-a-n- o-i- r-u-a S-h-i-t- -------------------------------------- Millainen matkanne oli, rouva Schmidt? 0
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt? M-ss- m--------on, r-u-a ---mid-? M____ m_______ o__ r____ S_______ M-s-ä m-e-e-n- o-, r-u-a S-h-i-t- --------------------------------- Missä miehenne on, rouva Schmidt? 0

Genetyczna mutacja umożliwia mówienie

Ze wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk!