Rozmówki

pl Zdania podrzędne z czy   »   da Bisætninger med ”om“

93 [dziewięćdziesiąt trzy]

Zdania podrzędne z czy

Zdania podrzędne z czy

93 [treoghalvfems]

Bisætninger med ”om“

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski duński Bawić się Więcej
Nie wiem, czy on mnie kocha. J-g-ve- ik--, om---n els--r--i-. J__ v__ i____ o_ h__ e_____ m___ J-g v-d i-k-, o- h-n e-s-e- m-g- -------------------------------- Jeg ved ikke, om han elsker mig. 0
Nie wiem, czy on wróci. J---ve---k--------an --mm-r t-lbag-. J__ v__ i____ o_ h__ k_____ t_______ J-g v-d i-k-, o- h-n k-m-e- t-l-a-e- ------------------------------------ Jeg ved ikke, om han kommer tilbage. 0
Nie wiem, czy on do mnie zadzwoni. Jeg--e- i--e---- ha---in-e---i----g. J__ v__ i____ o_ h__ r_____ t__ m___ J-g v-d i-k-, o- h-n r-n-e- t-l m-g- ------------------------------------ Jeg ved ikke, om han ringer til mig. 0
Czy on mnie kocha? Mon han el-k-r---g? M__ h__ e_____ m___ M-n h-n e-s-e- m-g- ------------------- Mon han elsker mig? 0
Czy on wróci? M-n-ha----mmer -il--g-? M__ h__ k_____ t_______ M-n h-n k-m-e- t-l-a-e- ----------------------- Mon han kommer tilbage? 0
Czy on do mnie zadzwoni? Mon-----ri--e- --l---g? M__ h__ r_____ t__ m___ M-n h-n r-n-e- t-l m-g- ----------------------- Mon han ringer til mig? 0
Zadaję sobie pytanie, czy on o mnie myśli. J-- spør-er-m-- s---- o- han-t-n--r--- mig. J__ s______ m__ s____ o_ h__ t_____ p_ m___ J-g s-ø-g-r m-g s-l-, o- h-n t-n-e- p- m-g- ------------------------------------------- Jeg spørger mig selv, om han tænker på mig. 0
Zadaję sobie pytanie, czy on ma kogoś innego. J-g--p-rg-----g s-lv- o- h---ha--e- a-de-. J__ s______ m__ s____ o_ h__ h__ e_ a_____ J-g s-ø-g-r m-g s-l-, o- h-n h-r e- a-d-n- ------------------------------------------ Jeg spørger mig selv, om han har en anden. 0
Zadaję sobie pytanie, czy on kłamie. J-- --ørge- mi- -el-, -----n-lyver. J__ s______ m__ s____ o_ h__ l_____ J-g s-ø-g-r m-g s-l-, o- h-n l-v-r- ----------------------------------- Jeg spørger mig selv, om han lyver. 0
Czy on w ogóle o mnie myśli? M---ha--tæ--er--å----? M__ h__ t_____ p_ m___ M-n h-n t-n-e- p- m-g- ---------------------- Mon han tænker på mig? 0
Czy on w ogóle ma inną? M----a--h---e-------? M__ h__ h__ e_ a_____ M-n h-n h-r e- a-d-n- --------------------- Mon han har en anden? 0
Czy on w ogóle mówi prawdę? M-- -an-si-e--s-n-hed--? M__ h__ s____ s_________ M-n h-n s-g-r s-n-h-d-n- ------------------------ Mon han siger sandheden? 0
Wątpię, czy on mnie naprawdę lubi. Jeg-tvi-l-r på, -------v--kelig--an--i----ig. J__ t______ p__ a_ h__ v_______ k__ l___ m___ J-g t-i-l-r p-, a- h-n v-r-e-i- k-n l-d- m-g- --------------------------------------------- Jeg tvivler på, at han virkelig kan lide mig. 0
Wątpię, czy on do mnie napisze. Jeg---ivle- -å---t-ha- -kr-v----i---ig. J__ t______ p__ a_ h__ s______ t__ m___ J-g t-i-l-r p-, a- h-n s-r-v-r t-l m-g- --------------------------------------- Jeg tvivler på, at han skriver til mig. 0
Wątpię, czy on się ze mną ożeni. J-- -v---e---å---t---- gif--r si- med-mi-. J__ t______ p__ a_ h__ g_____ s__ m__ m___ J-g t-i-l-r p-, a- h-n g-f-e- s-g m-d m-g- ------------------------------------------ Jeg tvivler på, at han gifter sig med mig. 0
Czy on mnie naprawdę lubi? M-- -a- v-rkel-g --n l--- mi-? M__ h__ v_______ k__ l___ m___ M-n h-n v-r-e-i- k-n l-d- m-g- ------------------------------ Mon han virkelig kan lide mig? 0
Czy on do mnie w ogóle napisze? M-n --n sk--v-r---l -i-? M__ h__ s______ t__ m___ M-n h-n s-r-v-r t-l m-g- ------------------------ Mon han skriver til mig? 0
Czy on się ze mną ożeni? M------ ----e- sig -ed ---? M__ h__ g_____ s__ m__ m___ M-n h-n g-f-e- s-g m-d m-g- --------------------------- Mon han gifter sig med mig? 0

Jak mózg uczy się gramatyki?

Naukę naszego języka ojczystego rozpoczęliśmy jako niemowlęta. Dzieje się to całkiem automatycznie. Nie zauważamy tego. Nasz mózg podczas nauki musi jednak wykonać ogromną pracę. Kiedy uczymy się na przykład gramatyki, ma bardzo dużo pracy. Każdego dnia słyszy nowe rzeczy. Dostaje ciągle nowe impulsy. Mózg nie potrafi jednak przetworzyć każdego impulsu pojedynczo. Musi działać ekonomicznie. Dlatego jest zorientowany na regularność. Mózg zauważa to, co często słyszy. Zapisuje, jak często występuje określona rzecz. Z takich przykładów tworzy później gramatyczną regułę. Dzieci wiedzą, czy zdanie jest prawidłowe czy błędne. Nie wiedzą natomiast, dlaczego tak jest. Ich mózg zna reguły, nie ucząc się ich. Dorośli uczą się języków inaczej. Znają już struktury swojego języka ojczystego. Tworzą one podstawę dla nowych reguł gramatycznych. Żeby się uczyć, dorośli potrzebują jednak lekcji. Kiedy mózg uczy się gramatyki, ma stały system. Jest to widoczne na przykład w rzeczownikach i czasownikach. Są zapisywane w różnych obszarach mózgu. Podczas ich przetwarzania aktywne są różne regiony. Prostych reguł inaczej też się uczy niż reguł złożonych. Przy regułach złożonych kilka obszarów mózgu współpracuje ze sobą. Jak dokładnie mózg uczy się gramatyki, nie jest jeszcze zbadane. Wiadomo jednak, że teoretycznie może nauczyć się każdej gramatyki…