Rozmówki

pl Praca   »   id Pekerjaan

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [lima puluh lima]

Pekerjaan

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski indonezyjski Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? Ap- pe--r--a- An--? A__ p________ A____ A-a p-k-r-a-n A-d-? ------------------- Apa pekerjaan Anda? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. S-a-i say- dokt-r. S____ s___ d______ S-a-i s-y- d-k-e-. ------------------ Suami saya dokter. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. Sa-----kerja---ru---a--- ---a--- p--a---. S___ b______ p____ w____ s______ p_______ S-y- b-k-r-a p-r-h w-k-u s-b-g-i p-r-w-t- ----------------------------------------- Saya bekerja paruh waktu sebagai perawat. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. Se-en-a- lag- kami --nda-a--pens-u-. S_______ l___ k___ m_______ p_______ S-b-n-a- l-g- k-m- m-n-a-a- p-n-i-n- ------------------------------------ Sebentar lagi kami mendapat pensiun. 0
Ale podatki są wysokie. T--- -aj-k-ya--i--g-. T___ p_______ t______ T-p- p-j-k-y- t-n-g-. --------------------- Tapi pajaknya tinggi. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. Dan---ur-n-- --se-a----t---g-. D__ a_______ k________ t______ D-n a-u-a-s- k-s-h-t-n t-n-g-. ------------------------------ Dan asuransi kesehatan tinggi. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? Kam- i--in --nj-d--apa? K___ i____ m______ a___ K-m- i-g-n m-n-a-i a-a- ----------------------- Kamu ingin menjadi apa? 0
Chciałbym zostać inżynierem. Sa-a i---n---njad----si----. S___ i____ m______ i________ S-y- i-g-n m-n-a-i i-s-n-u-. ---------------------------- Saya ingin menjadi insinyur. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. Sa------ b-lajar -- ---ver-----. S___ m__ b______ d_ u___________ S-y- m-u b-l-j-r d- u-i-e-s-t-s- -------------------------------- Saya mau belajar di universitas. 0
Jestem praktykantem. Sa-- p-ker-- -a-a-g. S___ p______ m______ S-y- p-k-r-a m-g-n-. -------------------- Saya pekerja magang. 0
Nie zarabiam dużo. P------il-- s--a -id-k ban--k. P__________ s___ t____ b______ P-n-h-s-l-n s-y- t-d-k b-n-a-. ------------------------------ Penghasilan saya tidak banyak. 0
Robię praktyki za granicą. Sa-a--e--a -aga-- di --a--n--er-. S___ k____ m_____ d_ l___ n______ S-y- k-r-a m-g-n- d- l-a- n-g-r-. --------------------------------- Saya kerja magang di luar negeri. 0
To jest mój szef. Itu -os s-y-. I__ b__ s____ I-u b-s s-y-. ------------- Itu bos saya. 0
Mam miłych kolegów. Sa-- m---l--i ko-e-a-ko-e-a --ng-b-ik. S___ m_______ k____________ y___ b____ S-y- m-m-l-k- k-l-g---o-e-a y-n- b-i-. -------------------------------------- Saya memiliki kolega-kolega yang baik. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. Kami----al- k- k--tin -----s--ng -ari. K___ s_____ k_ k_____ p___ s____ h____ K-m- s-l-l- k- k-n-i- p-d- s-a-g h-r-. -------------------------------------- Kami selalu ke kantin pada siang hari. 0
Szukam pracy. S-ya m-n-a---p--er---n. S___ m______ p_________ S-y- m-n-a-i p-k-r-a-n- ----------------------- Saya mencari pekerjaan. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. Su-a-------un--n- saya--i--k m-mi---- pe--rjaa-. S____ s______ i__ s___ t____ m_______ p_________ S-d-h s-t-h-n i-i s-y- t-d-k m-m-l-k- p-k-r-a-n- ------------------------------------------------ Sudah setahun ini saya tidak memiliki pekerjaan. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. D- --g--- i-i-a-- te----u banya- -----n-g--a-. D_ n_____ i__ a__ t______ b_____ p____________ D- n-g-r- i-i a-a t-r-a-u b-n-a- p-n-a-g-u-a-. ---------------------------------------------- Di negara ini ada terlalu banyak pengangguran. 0

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?