मैं आ---द-- --ि----का------म-कर-- ह-ँ
मैं आ_ दि_ प____ का का_ क__ हूँ
म-ं आ-ा द-न प-ि-ा-ि-ा क- क-म क-त- ह-ँ
-------------------------------------
मैं आधा दिन परिचारिका का काम करती हूँ 0 m-in ---h- din pa--cha-ri-- -- -a---ka-ate- --onm___ a____ d__ p___________ k_ k___ k______ h___m-i- a-d-a d-n p-r-c-a-r-k- k- k-a- k-r-t-e h-o-------------------------------------------------main aadha din parichaarika ka kaam karatee hoon
ल---न----बहुत -्य--- --ं
ले__ क_ ब__ ज़्__ हैं
ल-क-न क- ब-ु- ज़-य-द- ह-ं
------------------------
लेकिन कर बहुत ज़्यादा हैं 0 l-ki------b-h---z---da h--nl____ k__ b____ z_____ h___l-k-n k-r b-h-t z-a-d- h-i----------------------------lekin kar bahut zyaada hain
और बी-ा ज़---दा है
औ_ बी_ ज़्__ है
औ- ब-म- ज़-य-द- ह-
-----------------
और बीमा ज़्यादा है 0 au--b---a --aa-a---ia__ b____ z_____ h__a-r b-e-a z-a-d- h-i--------------------aur beema zyaada hai
Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi.
To, co było przedtem, nie pamiętamy.
Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień.
Dlaczego tak jest?
Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci?
Powód jest w naszym rozwoju.
Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie.
I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka.
To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa.
Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy.
Doszli przy tym do interesującego odkrycia.
Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem.
Początek języka jest więc też początkiem pamięci.
W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo.
Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy.
W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń.
Mimo to wszystko to przepada.
Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja.
Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają.
Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna.
Funkcjonuje ona jak pamiętnik.
Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu.
W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość.
Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego.
I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć.
Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę.
Są gdzieś zapisane w naszym mózgu.
Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?