Rozmówki

pl Praca   »   cs Práce

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [padesát pět]

Práce

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski czeski Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? Č-m s- živíte? Č__ s_ ž______ Č-m s- ž-v-t-? -------------- Čím se živíte? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. Můj-m----- je ---o--ním l-ka-. M__ m_____ j_ p________ l_____ M-j m-n-e- j- p-v-l-n-m l-k-ř- ------------------------------ Můj manžel je povoláním lékař. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. J--pr--u-i -ak--zdr-vo-n- s-st---na -ůl--va---. J_ p______ j___ z________ s_____ n_ p__ ú______ J- p-a-u-i j-k- z-r-v-t-í s-s-r- n- p-l ú-a-k-. ----------------------------------------------- Já pracuji jako zdravotní sestra na půl úvazku. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. Brzy p-jdem--d---ůc-odu. B___ p______ d_ d_______ B-z- p-j-e-e d- d-c-o-u- ------------------------ Brzy půjdeme do důchodu. 0
Ale podatki są wysokie. Ale d-ně-js----ysok-. A__ d___ j___ v______ A-e d-n- j-o- v-s-k-. --------------------- Ale daně jsou vysoké. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. A -d---o--í----i-t-n- -e-dr--é. A z________ p________ j_ d_____ A z-r-v-t-í p-j-š-ě-í j- d-a-é- ------------------------------- A zdravotní pojištění je drahé. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? Č---ch-e--j-dno---ý-? Č__ c____ j_____ b___ Č-m c-c-š j-d-o- b-t- --------------------- Čím chceš jednou být? 0
Chciałbym zostać inżynierem. Cht-l-----t-l- byc---ýt-inžen------ -nže-ý-ko-. C____ / c_____ b___ b__ i________ / i__________ C-t-l / c-t-l- b-c- b-t i-ž-n-r-m / i-ž-n-r-o-. ----------------------------------------------- Chtěl / chtěla bych být inženýrem / inženýrkou. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. Ch-i j------univer----. C___ j__ n_ u__________ C-c- j-t n- u-i-e-z-t-. ----------------------- Chci jít na univerzitu. 0
Jestem praktykantem. Jsem-na-s-á-i. J___ n_ s_____ J-e- n- s-á-i- -------------- Jsem na stáži. 0
Nie zarabiam dużo. N-vy-ěl-vá- m--. N__________ m___ N-v-d-l-v-m m-c- ---------------- Nevydělávám moc. 0
Robię praktyki za granicą. D-l-- -táž - zah---i-í. D____ s___ v z_________ D-l-m s-á- v z-h-a-i-í- ----------------------- Dělám stáž v zahraničí. 0
To jest mój szef. T---e---j-šéf. T_ j_ m__ š___ T- j- m-j š-f- -------------- To je můj šéf. 0
Mam miłych kolegów. M-m -i-- ----upr-co-ní--. M__ m___ s_______________ M-m m-l- s-o-u-r-c-v-í-y- ------------------------- Mám milé spolupracovníky. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. V---led----dem- v-dy -o kant-n-. V p______ j____ v___ d_ k_______ V p-l-d-e j-e-e v-d- d- k-n-ý-y- -------------------------------- V poledne jdeme vždy do kantýny. 0
Szukam pracy. H-e----p--c-. H_____ p_____ H-e-á- p-á-i- ------------- Hledám práci. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. U- rok--s-- n-za-----a---/--e-aměst-a--. U_ r__ j___ n___________ / n____________ U- r-k j-e- n-z-m-s-n-n- / n-z-m-s-n-n-. ---------------------------------------- Už rok jsem nezaměstnaný / nezaměstnaná. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. V-této--em- j--p-íli- mno---nezam-st---ých. V t___ z___ j_ p_____ m____ n______________ V t-t- z-m- j- p-í-i- m-o-o n-z-m-s-n-n-c-. ------------------------------------------- V této zemi je příliš mnoho nezaměstnaných. 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

MP3 polski + czeski (1-100) MP3 czeski (1-100)
Nie znaleziono filmu!

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?