Rozmówki

pl Praca   »   da Arbejde

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [femoghalvtreds]

Arbejde

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski duński Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? Hvad ar--jd-r h-n-som? H___ a_______ h__ s___ H-a- a-b-j-e- h-n s-m- ---------------------- Hvad arbejder han som? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. Min --n- er l---. M__ m___ e_ l____ M-n m-n- e- l-g-. ----------------- Min mand er læge. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. Je- a-b----- -e--ids-s-m ---ep-----s-e. J__ a_______ d______ s__ s_____________ J-g a-b-j-e- d-l-i-s s-m s-g-p-e-e-s-e- --------------------------------------- Jeg arbejder deltids som sygeplejerske. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. V--g----na-t på--e-----. V_ g__ s____ p_ p_______ V- g-r s-a-t p- p-n-i-n- ------------------------ Vi går snart på pension. 0
Ale podatki są wysokie. M-n-sk-t-en----høj. M__ s______ e_ h___ M-n s-a-t-n e- h-j- ------------------- Men skatten er høj. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. O---yg-----ingen -- dy-. O_ s____________ e_ d___ O- s-g-s-k-i-g-n e- d-r- ------------------------ Og sygesikringen er dyr. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? Hv---vi------ære? H___ v__ d_ v____ H-a- v-l d- v-r-? ----------------- Hvad vil du være? 0
Chciałbym zostać inżynierem. J-- --- ---e---g-n-ø-. J__ v__ v___ i________ J-g v-l v-r- i-g-n-ø-. ---------------------- Jeg vil være ingeniør. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. J-- -i- -æ---på uni-e--i--t--. J__ v__ l___ p_ u_____________ J-g v-l l-s- p- u-i-e-s-t-t-t- ------------------------------ Jeg vil læse på universitetet. 0
Jestem praktykantem. J---er--rakt-----. J__ e_ p__________ J-g e- p-a-t-k-n-. ------------------ Jeg er praktikant. 0
Nie zarabiam dużo. Je--t-e--r--k--------. J__ t_____ i___ m_____ J-g t-e-e- i-k- m-g-t- ---------------------- Jeg tjener ikke meget. 0
Robię praktyki za granicą. J----r-i --akt-k-- -d-an-e-. J__ e_ i p______ i u________ J-g e- i p-a-t-k i u-l-n-e-. ---------------------------- Jeg er i praktik i udlandet. 0
To jest mój szef. D----r -i- c--f. D__ e_ m__ c____ D-t e- m-n c-e-. ---------------- Det er min chef. 0
Mam miłych kolegów. Je---ar -a-e --lle--e-. J__ h__ r___ k_________ J-g h-r r-r- k-l-e-a-r- ----------------------- Jeg har rare kollegaer. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. I-f-o--s--ausen-g-r-vi-a-t-d i--an-i-e-. I f____________ g__ v_ a____ i k________ I f-o-o-t-a-s-n g-r v- a-t-d i k-n-i-e-. ---------------------------------------- I frokostpausen går vi altid i kantinen. 0
Szukam pracy. J-------- -ob. J__ s____ j___ J-g s-g-r j-b- -------------- Jeg søger job. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. Jeg------æ-et a-b-jd-l------t år. J__ h__ v____ a_________ i e_ å__ J-g h-r v-r-t a-b-j-s-ø- i e- å-. --------------------------------- Jeg har været arbejdsløs i et år. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. D-- -- f-r -ang- arbej-s--s--i--et --- ---d. D__ e_ f__ m____ a__________ i d__ h__ l____ D-r e- f-r m-n-e a-b-j-s-ø-e i d-t h-r l-n-. -------------------------------------------- Der er for mange arbejdsløse i det her land. 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

MP3 polski + duński (1-100) MP3 duński (1-100)
Nie znaleziono filmu!

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?