Rozmówki

pl Praca   »   tr Çalışmak

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [elli beş]

Çalışmak

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski turecki Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? M-sl-k--l-rak -e-ya-ıyor-un-z? Meslek olarak ne yapıyorsunuz? M-s-e- o-a-a- n- y-p-y-r-u-u-? ------------------------------ Meslek olarak ne yapıyorsunuz? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. K-ca--d---or. Kocam doktor. K-c-m d-k-o-. ------------- Kocam doktor. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. Be--ya--m---n--e--ire o---ak-çal--ıy----. Ben yarım gün hemşire olarak çalışıyorum. B-n y-r-m g-n h-m-i-e o-a-a- ç-l-ş-y-r-m- ----------------------------------------- Ben yarım gün hemşire olarak çalışıyorum. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. Yakınd- --e---------ğı-. Yakında emekli olacağız. Y-k-n-a e-e-l- o-a-a-ı-. ------------------------ Yakında emekli olacağız. 0
Ale podatki są wysokie. Am- -ergi-e--yü--ek. Ama vergiler yüksek. A-a v-r-i-e- y-k-e-. -------------------- Ama vergiler yüksek. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. V- ha---l-- --go-t--ı --kse-. Ve hastalık sigortası yüksek. V- h-s-a-ı- s-g-r-a-ı y-k-e-. ----------------------------- Ve hastalık sigortası yüksek. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? Ne ------is-i----un? Ne olmak istiyorsun? N- o-m-k i-t-y-r-u-? -------------------- Ne olmak istiyorsun? 0
Chciałbym zostać inżynierem. M---n-is o-------t---ru-. Mühendis olmak istiyorum. M-h-n-i- o-m-k i-t-y-r-m- ------------------------- Mühendis olmak istiyorum. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. Ün-v--sit--e o--m-k-ist--o-u-. Üniversitede okumak istiyorum. Ü-i-e-s-t-d- o-u-a- i-t-y-r-m- ------------------------------ Üniversitede okumak istiyorum. 0
Jestem praktykantem. Ben--tajy----. Ben stajyerim. B-n s-a-y-r-m- -------------- Ben stajyerim. 0
Nie zarabiam dużo. Fazl--kaz-nmı-or-m. Fazla kazanmıyorum. F-z-a k-z-n-ı-o-u-. ------------------- Fazla kazanmıyorum. 0
Robię praktyki za granicą. Y--t -ışı----s--j yap-y--u-. Yurt dışında staj yapıyorum. Y-r- d-ş-n-a s-a- y-p-y-r-m- ---------------------------- Yurt dışında staj yapıyorum. 0
To jest mój szef. Bu b--i- -e--m. Bu benim şefim. B- b-n-m ş-f-m- --------------- Bu benim şefim. 0
Mam miłych kolegów. H-- --ka-a-l-r-- -ar. Hoş arkadaşlarım var. H-ş a-k-d-ş-a-ı- v-r- --------------------- Hoş arkadaşlarım var. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. Ö-len--ri hep ka-ti-- gi---o-uz. Öğlenleri hep kantine gidiyoruz. Ö-l-n-e-i h-p k-n-i-e g-d-y-r-z- -------------------------------- Öğlenleri hep kantine gidiyoruz. 0
Szukam pracy. İş -r-yoru-. İş arıyorum. İ- a-ı-o-u-. ------------ İş arıyorum. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. B-- y--d-- i-s-zi-. Bir yıldır işsizim. B-r y-l-ı- i-s-z-m- ------------------- Bir yıldır işsizim. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. Bu ü-k-----ok -ş--- -a-. Bu ülkede çok işsiz var. B- ü-k-d- ç-k i-s-z v-r- ------------------------ Bu ülkede çok işsiz var. 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

Nie znaleziono filmu!

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?