Rozmówki

pl Zaimki dzierżawcze 2   »   sv Possessiva pronomen 2

67 [sześćdziesiąt siedem]

Zaimki dzierżawcze 2

Zaimki dzierżawcze 2

67 [sextiosju]

Possessiva pronomen 2

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski szwedzki Bawić się Więcej
okulary gla--gonen g_________ g-a-ö-o-e- ---------- glasögonen 0
On zapomniał swoich okularów. H-n ----glö-- sin--glasö--n. H__ h__ g____ s___ g________ H-n h-r g-ö-t s-n- g-a-ö-o-. ---------------------------- Han har glömt sina glasögon. 0
Gdzie on ma swoje okulary? V-r---r-h-n -ina--lasög-n då? V__ h__ h__ s___ g_______ d__ V-r h-r h-n s-n- g-a-ö-o- d-? ----------------------------- Var har han sina glasögon då? 0
zegar k--c-an k______ k-o-k-n ------- klockan 0
Jego zegar jest zepsuty. Ha-s kl---- är s-nd-r. H___ k_____ ä_ s______ H-n- k-o-k- ä- s-n-e-. ---------------------- Hans klocka är sönder. 0
Ten zegar wisi na ścianie. Klo-k----ä---- på -ägge-. K______ h_____ p_ v______ K-o-k-n h-n-e- p- v-g-e-. ------------------------- Klockan hänger på väggen. 0
paszport p----t p_____ p-s-e- ------ passet 0
On zgubił swój paszport. Ha--har -ö---r---s--------. H__ h__ f_______ s___ p____ H-n h-r f-r-o-a- s-t- p-s-. --------------------------- Han har förlorat sitt pass. 0
Gdzie on ma swój paszport? Var h-- h-n -i-- p--s--å? V__ h__ h__ s___ p___ d__ V-r h-r h-n s-t- p-s- d-? ------------------------- Var har han sitt pass då? 0
oni / one – ich d- –--era----ina d_ – d_____ s___ d- – d-r-s- s-n- ---------------- de – deras, sina 0
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców. Barn-- k---i--e------ si-a för-ldrar. B_____ k__ i___ h____ s___ f_________ B-r-e- k-n i-t- h-t-a s-n- f-r-l-r-r- ------------------------------------- Barnen kan inte hitta sina föräldrar. 0
Przecież tam idą już ich rodzice! M-n ----ko-me- -u --r-- --r---r-r! M__ d__ k_____ j_ d____ f_________ M-n d-r k-m-e- j- d-r-s f-r-l-r-r- ---------------------------------- Men där kommer ju deras föräldrar! 0
pan – pana N- –-Er N_ – E_ N- – E- ------- Ni – Er 0
Jak minęła pana podróż, panie Müller? H-- v-r -- re--,-he-r-M-----? H__ v__ e_ r____ h___ M______ H-r v-r e- r-s-, h-r- M-l-e-? ----------------------------- Hur var er resa, herr Müller? 0
Gdzie jest pana żona, panie Müller? V-- -r -- ---,-herr----ler? V__ ä_ e_ f___ h___ M______ V-r ä- e- f-u- h-r- M-l-e-? --------------------------- Var är er fru, herr Müller? 0
pani – pani Ni - Er N_ – E_ N- – E- ------- Ni – Er 0
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt? Hu--v-- -r ---a--f-- S-hm---? H__ v__ e_ r____ f__ S_______ H-r v-r e- r-s-, f-u S-h-i-t- ----------------------------- Hur var er resa, fru Schmidt? 0
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt? V---är -r ---,-fr--Sch-id-? V__ ä_ e_ m___ f__ S_______ V-r ä- e- m-n- f-u S-h-i-t- --------------------------- Var är er man, fru Schmidt? 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

MP3 polski + szwedzki (1-100) MP3 szwedzki (1-100)
Nie znaleziono filmu!

Genetyczna mutacja umożliwia mówienie

Ze wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk!