Rozmówki

pl Zaimki dzierżawcze 2   »   sv Possessiva pronomen 2

67 [sześćdziesiąt siedem]

Zaimki dzierżawcze 2

Zaimki dzierżawcze 2

67 [sextiosju]

Possessiva pronomen 2

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski szwedzki Bawić się Więcej
okulary g--------n glasögonen g-a-ö-o-e- ---------- glasögonen 0
On zapomniał swoich okularów. H-n har--lö-t-s-n- --asö-on. Han har glömt sina glasögon. H-n h-r g-ö-t s-n- g-a-ö-o-. ---------------------------- Han har glömt sina glasögon. 0
Gdzie on ma swoje okulary? V-r -ar-h---sina -l-sögon --? Var har han sina glasögon då? V-r h-r h-n s-n- g-a-ö-o- d-? ----------------------------- Var har han sina glasögon då? 0
zegar kl---an klockan k-o-k-n ------- klockan 0
Jego zegar jest zepsuty. Han---l-cka-är s-nd--. Hans klocka är sönder. H-n- k-o-k- ä- s-n-e-. ---------------------- Hans klocka är sönder. 0
Ten zegar wisi na ścianie. Kl---an -----r-p--v-----. Klockan hänger på väggen. K-o-k-n h-n-e- p- v-g-e-. ------------------------- Klockan hänger på väggen. 0
paszport pas--t passet p-s-e- ------ passet 0
On zgubił swój paszport. H-n-har-f-rl---- ---t --s-. Han har förlorat sitt pass. H-n h-r f-r-o-a- s-t- p-s-. --------------------------- Han har förlorat sitt pass. 0
Gdzie on ma swój paszport? V---ha--h-n----t -ass --? Var har han sitt pass då? V-r h-r h-n s-t- p-s- d-? ------------------------- Var har han sitt pass då? 0
oni / one – ich d--- --r--- -i-a de – deras, sina d- – d-r-s- s-n- ---------------- de – deras, sina 0
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców. Bar-e----n i--e--i--a--in--f-räl-r-r. Barnen kan inte hitta sina föräldrar. B-r-e- k-n i-t- h-t-a s-n- f-r-l-r-r- ------------------------------------- Barnen kan inte hitta sina föräldrar. 0
Przecież tam idą już ich rodzice! Me- dä- komm-- j- d-ra--f-r-----r! Men där kommer ju deras föräldrar! M-n d-r k-m-e- j- d-r-s f-r-l-r-r- ---------------------------------- Men där kommer ju deras föräldrar! 0
pan – pana Ni ---r Ni – Er N- – E- ------- Ni – Er 0
Jak minęła pana podróż, panie Müller? Hur-va- er--e--- he-r--ü-l-r? Hur var er resa, herr Müller? H-r v-r e- r-s-, h-r- M-l-e-? ----------------------------- Hur var er resa, herr Müller? 0
Gdzie jest pana żona, panie Müller? Va---r------u, -e---Mü-ler? Var är er fru, herr Müller? V-r ä- e- f-u- h-r- M-l-e-? --------------------------- Var är er fru, herr Müller? 0
pani – pani Ni-–--r Ni – Er N- – E- ------- Ni – Er 0
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt? H-r---- ----esa--fr--Sch-id-? Hur var er resa, fru Schmidt? H-r v-r e- r-s-, f-u S-h-i-t- ----------------------------- Hur var er resa, fru Schmidt? 0
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt? V-- ä- -r --n, f-u -chmi--? Var är er man, fru Schmidt? V-r ä- e- m-n- f-u S-h-i-t- --------------------------- Var är er man, fru Schmidt? 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

Nie znaleziono filmu!

Genetyczna mutacja umożliwia mówienie

Ze wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk!