Rozmówki

pl Zaimki dzierżawcze 2   »   et Omastavad asesõnad 2

67 [sześćdziesiąt siedem]

Zaimki dzierżawcze 2

Zaimki dzierżawcze 2

67 [kuuskümmend seitse]

Omastavad asesõnad 2

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski estoński Bawić się Więcej
okulary pr-l--d p______ p-i-l-d ------- prillid 0
On zapomniał swoich okularów. Ta ---sta----a p-i-lid. T_ u______ o__ p_______ T- u-u-t-s o-a p-i-l-d- ----------------------- Ta unustas oma prillid. 0
Gdzie on ma swoje okulary? Kuh--ta -ii- om- p-i---d--ät---? K___ t_ s___ o__ p______ j______ K-h- t- s-i- o-a p-i-l-d j-t-i-? -------------------------------- Kuhu ta siis oma prillid jättis? 0
zegar k--l k___ k-l- ---- kell 0
Jego zegar jest zepsuty. Ta-ke-l-o- k-tk-. T_ k___ o_ k_____ T- k-l- o- k-t-i- ----------------- Ta kell on katki. 0
Ten zegar wisi na ścianie. K-----ip-b-se--al. K___ r____ s______ K-l- r-p-b s-i-a-. ------------------ Kell ripub seinal. 0
paszport pa-s p___ p-s- ---- pass 0
On zgubił swój paszport. T- k-o-as------passi. T_ k_____ e___ p_____ T- k-o-a- e-d- p-s-i- --------------------- Ta kaotas enda passi. 0
Gdzie on ma swój paszport? Ku----a-s--s -nda----s- --ttis? K___ t_ s___ e___ p____ j______ K-h- t- s-i- e-d- p-s-i j-t-i-? ------------------------------- Kuhu ta siis enda passi jättis? 0
oni / one – ich na----nende n__ – n____ n-d – n-n-e ----------- nad – nende 0
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców. Ne-----pse- -- -ei- en-i va-ema-d. N___ l_____ e_ l___ e___ v________ N-e- l-p-e- e- l-i- e-d- v-n-m-i-. ---------------------------------- Need lapsed ei leia endi vanemaid. 0
Przecież tam idą już ich rodzice! A-a-s-al- nen---vane----tu-------! A__ s____ n____ v______ t_________ A-a s-a-t n-n-e v-n-m-d t-l-v-d-i- ---------------------------------- Aga sealt nende vanemad tulevadki! 0
pan – pana T-i--–--e-e T___ – t___ T-i- – t-i- ----------- Teie – teie 0
Jak minęła pana podróż, panie Müller? Ku-da--teie r-is o--,-h--------ler? K_____ t___ r___ o___ h____ M______ K-i-a- t-i- r-i- o-i- h-r-a M-l-e-? ----------------------------------- Kuidas teie reis oli, härra Müller? 0
Gdzie jest pana żona, panie Müller? K----n-te-- na-n-----r-- M-ller? K__ o_ t___ n_____ h____ M______ K-s o- t-i- n-i-e- h-r-a M-l-e-? -------------------------------- Kus on teie naine, härra Müller? 0
pani – pani Te-e-– t--e T___ – t___ T-i- – t-i- ----------- Teie – teie 0
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt? K-id-s t---------oli---r-u- S-h-idt? K_____ t___ r___ o___ p____ S_______ K-i-a- t-i- r-i- o-i- p-o-a S-h-i-t- ------------------------------------ Kuidas teie reis oli, proua Schmidt? 0
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt? K-s on ---e--ee---p-ou- Sch-i-t? K__ o_ t___ m____ p____ S_______ K-s o- t-i- m-e-, p-o-a S-h-i-t- -------------------------------- Kus on teie mees, proua Schmidt? 0

Genetyczna mutacja umożliwia mówienie

Ze wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk!