Rozmówki

pl Zaimki dzierżawcze 2   »   nn Eigedomspronomen 2

67 [sześćdziesiąt siedem]

Zaimki dzierżawcze 2

Zaimki dzierżawcze 2

67 [sekstisju]

Eigedomspronomen 2

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski nynorsk Bawić się Więcej
okulary bri--e-e b_______ b-i-l-n- -------- brillene 0
On zapomniał swoich okularów. H-n-ha- --øy----ri---n-----e. H__ h__ g_____ b_______ s____ H-n h-r g-ø-m- b-i-l-n- s-n-. ----------------------------- Han har gløymt brillene sine. 0
Gdzie on ma swoje okulary? K--r--a- h-----ill--e s-n---då? K___ h__ h__ b_______ s____ d__ K-a- h-r h-n b-i-l-n- s-n-, d-? ------------------------------- Kvar har han brillene sine, då? 0
zegar klo-ka k_____ k-o-k- ------ klokka 0
Jego zegar jest zepsuty. K--kk- -a-s -r --dela-t. K_____ h___ e_ ø________ K-o-k- h-n- e- ø-d-l-g-. ------------------------ Klokka hans er øydelagt. 0
Ten zegar wisi na ścianie. Kl-kka -e---p----gg-n. K_____ h___ p_ v______ K-o-k- h-n- p- v-g-e-. ---------------------- Klokka heng på veggen. 0
paszport passet p_____ p-s-e- ------ passet 0
On zgubił swój paszport. Ha- h-- mis-- -ass-- s--t. H__ h__ m____ p_____ s____ H-n h-r m-s-a p-s-e- s-t-. -------------------------- Han har mista passet sitt. 0
Gdzie on ma swój paszport? Kva- --- -a- pas--t s-tt- d-? K___ h__ h__ p_____ s____ d__ K-a- h-r h-n p-s-e- s-t-, d-? ----------------------------- Kvar har han passet sitt, då? 0
oni / one – ich de- --dei-a d__ - d____ d-i - d-i-a ----------- dei - deira 0
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców. Bor-- --n-ik-je ----e -o-el-ra-s---. B____ k__ i____ f____ f_______ s____ B-r-a k-n i-k-e f-n-e f-r-l-r- s-n-. ------------------------------------ Borna kan ikkje finne foreldra sine. 0
Przecież tam idą już ich rodzice! Me- d-r-e----re--r- d-i-a! M__ d__ e_ f_______ d_____ M-n d-r e- f-r-l-r- d-i-a- -------------------------- Men der er foreldra deira! 0
pan – pana du-- d-n d_ - d__ d- - d-n -------- du - din 0
Jak minęła pana podróż, panie Müller? K-rl-is-v-- -ur-n --n- h--r--ø-l--? K______ v__ t____ d___ h___ M______ K-r-e-s v-r t-r-n d-n- h-r- M-l-e-? ----------------------------------- Korleis var turen din, herr Møller? 0
Gdzie jest pana żona, panie Müller? K--r -- --na --? K___ e_ k___ d__ K-a- e- k-n- d-? ---------------- Kvar er kona di? 0
pani – pani d- ----n d_ - d__ d- - d-n -------- du - din 0
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt? Ko-lei--va--tu-e- d-n, f-u S--d-? K______ v__ t____ d___ f__ S_____ K-r-e-s v-r t-r-n d-n- f-u S-i-t- --------------------------------- Korleis var turen din, fru Smidt? 0
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt? Kv-- -- -ann----in--f---Smid-? K___ e_ m_____ d___ f__ S_____ K-a- e- m-n-e- d-n- f-u S-i-t- ------------------------------ Kvar er mannen din, fru Smidt? 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

MP3 polski + nynorsk (1-100) MP3 nynorsk (1-100)
Nie znaleziono filmu!

Genetyczna mutacja umożliwia mówienie

Ze wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk!