Я х-ч--------я---уни-ерсите--.
Я х___ у______ в у____________
Я х-ч- у-и-ь-я в у-и-е-с-т-т-.
------------------------------
Я хочу учиться в университете. 0 Ya----ch- -c-it--y--v -ni--rs-t-t-.Y_ k_____ u________ v u____________Y- k-o-h- u-h-t-s-a v u-i-e-s-t-t-.-----------------------------------Ya khochu uchitʹsya v universitete.
Я м-----а-а---ы-аю.
Я м___ з___________
Я м-л- з-р-б-т-в-ю-
-------------------
Я мало зарабатываю. 0 Y- -al----rabatyv---.Y_ m___ z____________Y- m-l- z-r-b-t-v-y-.---------------------Ya malo zarabatyvayu.
Я на прак-и-- з--гр-н---й.
Я н_ п_______ з_ г________
Я н- п-а-т-к- з- г-а-и-е-.
--------------------------
Я на практике за границей. 0 Ya--a --a-tike-z-------tse-.Y_ n_ p_______ z_ g_________Y- n- p-a-t-k- z- g-a-i-s-y-----------------------------Ya na praktike za granitsey.
В---е- м- -се-д--х--и- --ст-ловую.
В о___ м_ в_____ х____ в с________
В о-е- м- в-е-д- х-д-м в с-о-о-у-.
----------------------------------
В обед мы всегда ходим в столовую. 0 V ------y -se-da kho--- ---to-ov-yu.V o___ m_ v_____ k_____ v s_________V o-e- m- v-e-d- k-o-i- v s-o-o-u-u-------------------------------------V obed my vsegda khodim v stolovuyu.
Я ----цел-----д-б-з-р----ы.
Я у__ ц____ г__ б__ р______
Я у-е ц-л-й г-д б-з р-б-т-.
---------------------------
Я уже целый год без работы. 0 Y- -zh- ---lyy go---ez ----t-.Y_ u___ t_____ g__ b__ r______Y- u-h- t-e-y- g-d b-z r-b-t-.------------------------------Ya uzhe tselyy god bez raboty.
В-э-о- ст-----с-иш-о--мн--о--ез-а-о-н--.
В э___ с_____ с______ м____ б___________
В э-о- с-р-н- с-и-к-м м-о-о б-з-а-о-н-х-
----------------------------------------
В этой стране слишком много безработных. 0 V-e-oy-st-a-e---i-hk-m -no----ezr-botnykh.V e___ s_____ s_______ m____ b____________V e-o- s-r-n- s-i-h-o- m-o-o b-z-a-o-n-k-.------------------------------------------V etoy strane slishkom mnogo bezrabotnykh.
Shumica e njerëzve e mbajnë mend ditën e parë të shkollës.
Sidoqoftë, ata nuk kujtojnë më atë që ka ndodhur më parë.
Gjatë viteve tona të para të jetës, ne nuk kemi pothuajse asnjë kujtim.
Por pse ndodh kjo?
Pse nuk mund të kujtojmë çfarë kemi përjetuar kur ishim bebe?
Arsyeja gjendet tek zhvillimi ynë.
Gjuha dhe kujtesa zhvillohen përafërsisht në të njëjtën kohë.
Njeriu ka nevojë për gjuhë që të mund të mbajë mend diçka.
Kjo do të thotë se duhet të ketë fjalë për atë që po përjeton.
Shkencëtarët kanë kryer teste të ndryshme tek fëmijët.
Ata bënë një zbulim interesant.
Sapo fëmijët mësojnë të flasin, ata harrojnë gjithçka që kanë përjetuar më parë.
Pra, fillimi i gjuhës është gjithashtu fillimi i kujtesës.
Fëmijët mësojnë shumë gjatë tre viteve të para të jetës.
Ata përjetojnë çdo ditë gjëra të reja.
Në këtë moshë, ata kanë shumë përvoja të rëndësishme.
Megjithatë, të gjitha harrohen.
Psikologët e quajnë këtë fenomen “amnezia infantile”.
Mbeten vetëm gjërat, të cilat fëmija mundet t'i emërojë.
Kujtesa autobiografike ruan përvojat personale.
Funksionon si një ditar.
Në të ruhet çdo gjë e rëndësishme e jetës tonë.
Kujtesa autobiografike formon kështu identitetin e njeriut.
Sidoqoftë, zhvillimi i saj varet nga mësimi i gjuhës amtare.
Vetëm përmes gjuhës ne mund të aktivizojmë kujtesën tonë.
Sigurisht, gjërat që ne përjetojmë si bebe nuk janë zhdukur vërtet.
Ato ruhen diku në trurin tonë.
Por ne nuk mund t'i kujtojmë më… – sa keq vërtet, apo jo?