Kelimeler öğrendiğimizde beynimiz yeni içerikleri kaydeder.
Öğrenmek yalnız sürekli tekrar yapıldığında işler.
Beynimizin kelimeleri ne denli hafızamıza kayıt etmesi birçok faktörlere bağlıdır.
En önemlisi ama kelimeleri sürekli tekrarlamamızdır.
Sadece sürekli okuyup yazdığımız kelimeler kayıt edilir.
Buna kelimelerin görsel olarak arşivlendiğini söyleyebiliriz.
Bu öğrenme tarzı maymunlarda da geçerlidir.
Maymunlar sıkça gördükleri kelimeleri ,,okumayı‘‘ öğrenebilirler.
Kelimeleri anlamadıkları halde şekillerinden tanımaktadırlar.
Bir dili akıcı konuşabilmek için çok kelimeye ihtiyacımız vardır.
Bunun için kelimelerin iyi organize olmuş olması gerekmektedir.
Çünkü zihnimiz bir arşiv gibi çalışmaktadır.
Bir kelimeyi çabuk bulabilmek için onu nerede araması gerektiğini bilmeli.
Tam bu yüzden kelimeleri belirli bir içerik içinde öğrenmek daha verimli olacaktır.
Böylece hafızamız hep doğru dosyayı açabilir.
Ama çok iyi öğrenmiş olduğumuz bir şeyi tekrar unutabiliriz.
Böylece bilgi aktiften pasif hafızaya geçer.
Unutarak aslında işimize yaramayan bilgilerden kurtuluruz,
ve beynimiz yeni ve önemli bilgiler için yer açar.
O yüzden bilgilerimizi sürekli aktif hale getirmemiz çok önemlidir.
Pasif hafızada bulunan bilgiler ama ebediyen yok olmamaktadırlar.
Unutulmuş bir kelimeyi gördüğümüzde yine de hatırlarız.
Bir kez öğrenilen bilgi, ikinci kez görüldüğünde daha hızlı öğrenilir.
Kelime hazinesini genişletmek isteyen bir insan, hobilerini de genişletmeli.
Çünkü her birimizin belirli ilgi alanları var.
Bu yüzden çoğu zaman aynı şeylerle ilgileniriz.
Ancak, bir dil birçok farklı kelime alanından oluşmaktadır.
Siyasete ilgi duyan biri, arada bir spor gazetelerini de okumalı!