Dil aracılığı ile iletişim kurabiliriz.
Başkalarına ne düşündüğümüzü ve hissettiğimizi söyleriz.
Yazıların da bu işlevi vardır.
Çoğu dilin bir yazısı vardır.
Yazılar işaretlerden oluşmaktadır.
Bu yazılar farklılıklar gösterebilirler.
Birçok yazılar harflerden oluşmaktadırlar.
Bu yazılara Alfabe denilir.
Alfabe düzenli sıralanmış grafik karakterlerden ibarettir.
Bu karakterler belirli kurallar doğrultusunda kelimelere dönüşmektedirler.
Her karakterin belirli bir telaffuzu vardır.
Alfabe kelimesinin kökeni Yunancadır.
Yunancada ilk iki harf Alpha ve Betadır.
Tarih boyunca birçok farklı Alfabe bulunmuştur.
İnsanlar 3000 yıldan daha uzun bir süredir harf karakterlerini kullanmışlardır.
Eskiden bu tür harf karakterleri sihirli sembollermiş.
Sadece çok az insan bunların ne anlama geldiğini bilirlermiş.
Zaman içinde bu semboller karakteristik özelliklerini kayıp etmişlerdir.
Günümüzde harflerin bir anlamı kalmamıştır.
Sadece diğer harflerle kullanılırlarsa eğer bir mantık çerçevesi oluşmaktadır.
Örneğin Çin yazıları farklı işlemektedirler.
Resimlere benzemektedirler ve anlamları görsel olarak ifade edilir.
Yazarken fikirlerimizi kodlarız.
Bilgimizi sabitlemek için işaretler kullanırız.
Beynimiz alfabeyi deşifre etmeyi öğrenmiştir.
İşaretler kelimelere, kelimeler ise fikirlere dönüşmektedir.
Böylece bir metin binlerce yıl sürebilir.
Ve halen anlaşılır durumda olur…