En la mondo estas ĉirkaŭ 7 miliardoj da homoj.
Ili ĉiuj havas lingvon.
Bedaŭrinde ne ĉiam estas la sama.
Por paroli kun aliaj nacioj, ni do devas lerni lingvojn.
Tio ofte tre penigas.
Sed estas lingvoj kiuj tre similas.
Iliaj parolantoj komprenas unu la alian ne regante la alian lingvon.
Tion fenomenon oni nomas interkomprenebleco.
Tiuteme distingiĝas du variaĵoj.
La unua variaĵo estas la parola interkomprenebleco.
Tiukaze interkompreniĝas tiuj parolantaj unu kun la alia.
Sed ili ne komprenas la skriban formon de la alia lingvo.
Tio ŝuldiĝas al la fakto ke la lingvoj malsame skribiĝas.
Ekzemplo de tio estas la lingvoj hindia kaj urdua.
La skriba interkomprenebleco estas la dua variaĵo.
Tiukaze la alia lingvo skribe kompreniĝas.
Sed tiuj parolantaj unu kun la alia malbone interkompreniĝas.
La kialo de tio estas malsamega prononco.
La germana kaj nederlanda lingvoj donas ekzemplon de tio.
La plej multaj proksime parencaj lingvoj enhavas ambaŭ variaĵojn.
Tio signifas ke ili interkompreneblas parole kaj skribe.
Ekzemploj de tio estas la rusa kaj ukraina aŭ la taja kaj laosa.
Sed ankaŭ estas nesimetria formo de la interkomprenebleco.
Tio estas la kazo kiam la parolantoj ne same bone interkompreniĝas.
La portugaloj komprenas la hispanojn pli bone ol la hispanoj la portugalojn.
Ankaŭ la aŭstroj komprenas la germanojn pli bone ol inverse.
En tiuj ekzemploj la prononco aŭ la dialekto malhelpas.
Kiu vere volas bone konversacii, tiu devas plu lerni…