Тілдің арқасында біз бір-бірімізді түсіне аламыз.
Біз басқаларға өз ойымызды және сезімімізді айтамыз.
Бұл функция жазуда да бар.
Көптеген тілдің жазуы бар.
Жазу таңбалардан тұрады.
Бұл таңбалардың түрі әртүрлі болуы мүмкін.
Көптеген жазу әріптерден құралған.
Бұл жазуларды әліпби деп атайды.
Әліпби - бұл ретке келтірілген бірнеше графикалық таңба.
Бұл таңбалар белгілі бір ережелер бойынша сөз құрады.
Әр таңбаның нақты дыбысталуы бар.
«Әліпби» ұғымы грек тілінен шыққан.
Ондағы алғашқы екі әріп альфа және бета деп аталады.
Тарихта сан түрлі әліпбилер болған.
Осыдан 3000 мың жыл бұрын адамдар жазбаша таңбаларды қолданған.
Ертеректе жазбаша таңбалар сиқырлы нышан болып есептелген.
Олардың мағынасын білетін адамдар өте аз болған.
Кейінірек таңбалар өздерінің нышандық сипатын жоғалтты.
Бүгінде, әріптердің ешқандай мағынасы жоқ.
Олар тек басқа әріптермен тіркескен кезде ғана, белгі бір мағына береді.
Қытай тілінің жазуы және т.б. осы сияқты жазулар - сәл өзгешелеу.
Олар суретке ұқсас келеді және таңбалары беретін мағыналарына ұқсас.
Жазған кезде, біз өз ойымызды кодтаймыз.
Біз өз ойымызды белгілеу үшін, таңбаларды қолданамыз.
Біздің миымыз әліпбидің мағынасын ашуды үйренді.
Таңбалар сөзге айналады, сөздер ойға айналады.
Осылайша мәтін сан ғасырға сақтала алады.
Және түсінікті болып қала алады...