Ал-к------р-п-ж-т--.
А_ к___ к____ ж_____
А- к-н- к-р-п ж-т-т-
--------------------
Ал кино көрүп жатат. 0 Al -ino k-rüp j-t--.A_ k___ k____ j_____A- k-n- k-r-p j-t-t---------------------Al kino körüp jatat.
Czy wiesz, że na Pacyfiku mówi się też po niemiecku?
To prawda!
W częściach Papui - Nowej Gwinei i Australii mówi się w naszym niemieckim
"Unserdeutsch"
.
Jest to język kreolski.
Języki kreolskie powstają w sytuacjach kontaktu językowego.
A więc wtedy, gdy spotka się ze sobą kilka różnych języków.
Tymczasem wiele języków kreolskich prawie wymarło.
Na całym świecie językiem kreolskim mówi jednak jeszcze 15 milionów ludzi.
Języki kreolskie to zawsze języki ojczyste.
W językach pidgin wygląda to inaczej.
Języki pidgin mają bardzo uproszczoną formę.
Służą tylko do prostego porozumienia.
Większość języków kreolskich powstało w czasach kolonialnych.
Dlatego bazują często na językach europejskich.
Cechą języków kreolskich jest ograniczone słownictwo.
Również one mają swój własny system fonetyczny.
Gramatyka języków kreolskich jest mocno uproszczona.
Skomplkowane reguły są przez użytkowników po prostu ignorowane.
Każdy język kreolski jest ważną częścią narodowej tożsamości.
Dlatego też jest dużo literatury w tym języku.
Dla językoznawców języki kreolskie są szczególnie interesujące.
Pokazują, jak języki powstają i znów wymierają.
W językach kreolskich można śledzić rozwój języka.
Udowadniają też, że język może się zmieniać i dopasować.
Dyscyplina, badająca języki kreolskie to kreolistyka.
Jedno z najbardziej znanych zdań w języku kreolskim pochodzi z Jamajki.
Rozpowszechnił je Bob Marley - znasz je?
To:
No woman, no cry!
(= No, woman, don't cry!)
Czy wiedziałeś?
Fiński jest językiem ojczystym około 5 milionów ludzi.
Należy do języków ugrofińskich.
Jest blisko spokrewniony z estońskim, daleko z węgierskim.
Jako język uralski bardzo różni się od języków indoeuropejskich.
Przykładem na to jest zlepiona budowa językowa.
Oznacza to, że funkcje gramatyczne wyrażane są przez złączone sylaby.
Powstają przez to długie słowa, typowe dla fińskiego.
Inną cechą języka fińskiego jest wiele samogłosek.
Gramatyka fińska rozróżnia 15 przypadków.
Przy akcentowaniu ważne jest wyraźne rozdzielenie długich i krótkich głosek.
Pisany i mówiony fiński różni się w znacznym stopniu.
W innych europejskich językach ten fenomen nie jest tak bardzo wyraźny.
Wszystko to sprawia, że fiński nie jest łatwym językiem…
Wszystkie reguły są jednak konsekwentnie stosowane.
A najpiękniejsze w fińskim jest to, że jest bardzo logiczny!