Die meeste mense is bly as hulle
een
vreemde taal kan praat.
Maar daar is ook mense wat meer as 70 tale bemeester.
Hulle kan al dié tale vlot praat en korrek skryf.
Ons kan sê party mense is hiperveeltalig.
Die verskynsel van veeltaligheid bestaan al eeue lank.
Daar is baie verslae oor mense met so ’n talent.
Waar die vermoë vandaan kom, is iets wat nog nie deeglik nagevors is nie.
Daar is verskeie wetenskaplike teorieë hieroor.
Party glo die brein van veeltalige individue is anders gestruktureer.
Dié verskil is veral in die Broca-sentrum sigbaar.
Spraak word in dié deel van die brein geproduseer.
By veeltalige mense is dié gebied se selle anders gekonstrueer.
Dit is moontlik dat hulle gevolglik inligting beter verwerk.
Daar is egter nog studies nodig wat die teorie kan bevestig.
Miskien is dit uitstaande motivering wat die deurslag gee.
Kinders leer baie vinnig vreemde tale by ander kinders.
Dis te danke aan die feit dat hulle wil inpas wanneer hulle speel.
Hulle wil deel van ’n groep word en met ander kommunikeer.
Bygesê, hul leersukses hang af van hul begeerte om ingesluit te word.
Nog ’n teorie impliseer dat breinstof groei wanneer jy leer.
Hoe meer ons dus leer, hoe makliker word dit om te leer.
Dis ook makliker om tale te leer wat soortgelyk aan mekaar is.
Iemand wat Deens praat, leer dus Sweeds of Noors vinnig.
Baie vrae is nog nie beantwoord nie.
Een ding is egter seker: intelligensie speel nie ’n rol nie.
Party mense praat baie tale ten spyte van lae intelligensie.
Maar selfs die beste taalkundige genie moet baie dissipline hê.
Dit is ’n taamlike troos, of hoe?