کتاب لغت

fa ‫در مطب دکتر‬   »   th พบหมอ

‫57 [پنجاه و هفت]‬

‫در مطب دکتر‬

‫در مطب دکتر‬

57 [ห้าสิบเจ็ด]

hâ-sìp-jèt

พบหมอ

póp-mǎw

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی تايلندی بازی بیشتر
‫من وقت دکتر دارم.‬ ผม / ดิฉัน มีนัดกับคุณหมอ ผม / ดิฉัน มีนัดกับคุณหมอ 1
p----dì-chǎ------ná--g-̀p----n----w pǒm-dì-chǎn-mee-nát-gàp-koon-mǎw
‫من ساعت ده ‫وقت دکتر دارم.‬ ผม / ดิฉัน มีนัดตอนสิบนาฬิกา ผม / ดิฉัน มีนัดตอนสิบนาฬิกา 1
p----d-̀--------ee-n--t-d-a---sì--n--l---ga pǒm-dì-chǎn-mee-nát-dhawn-sìp-na-lí-ga
‫اسم شما چیست؟‬ คุณชื่ออะไร ครับ / คะ? คุณชื่ออะไร ครับ / คะ? 1
ko-n-ch-̂u--̀-rai--ráp--á koon-chêu-à-rai-kráp-ká
‫لطفاً در اتاق انتظار تشریف داشته باشید.‬ กรุณานั่งรอในห้อง กรุณานั่งรอในห้อง 1
gr-̀o-n--n-̂---r---n----âw-g gròo-na-nâng-raw-nai-hâwng
‫دکتر الان می‌آید.‬ คุณหมอกำลังเดินทางมา คุณหมอกำลังเดินทางมา 1
koo----̌w-g-m-l--g-d-r̶n---n---a koon-mǎw-gam-lang-der̶n-tang-ma
‫بیمه کجا هستید؟‬ คุณมีประกันกับบริษัทไหน? คุณมีประกันกับบริษัทไหน? 1
koon----e---á-g-n-gà---a-----́---̀-----i koon-mêep-rá-gan-gàp-bàw-rí-sàt-nǎi
‫چکار می‌توانم برای شما انجام دهم؟‬ ผม / ดิฉัน จะช่วยอะไรคุณได้ไหม? ผม / ดิฉัน จะช่วยอะไรคุณได้ไหม? 1
pǒ------c-a----à--h-̂---a--rai--o-----̂---ǎi pǒm-dì-chǎn-jà-chûay-à-rai-koon-dâi-mǎi
‫درد دارید؟‬ คุณมีอาการปวดไหม ครับ / คะ? คุณมีอาการปวดไหม ครับ / คะ? 1
k--n-m-e-a-g-n--h-̀at-mǎi----́--ká koon-mee-a-gan-bhùat-mǎi-kráp-ká
‫کجا درد می‌کند؟‬ เจ็บตรงไหน ครับ / คะ? เจ็บตรงไหน ครับ / คะ? 1
jèp-d-ro-g----i-k-----k-́ jèp-dhrong-nǎi-kráp-ká
‫من همیشه کمر درد دارم.‬ ผม / ดิฉัน ปวดหลังเป็นประจำ ผม / ดิฉัน ปวดหลังเป็นประจำ 1
pǒ--d-̀-c-ǎ----ùat-l-----b-e--bh------m pǒm-dì-chǎn-bhùat-lǎng-bhen-bhrà-jam
‫من اغلب سردرد دارم.‬ ผม / ดิฉัน ปวดหัวบ่อย ผม / ดิฉัน ปวดหัวบ่อย 1
po---d-̀--h--n--h-̀at-hǔ--bàwy pǒm-dì-chǎn-bhùat-hǔa-bàwy
‫من گاهی اوقات شکم درد دارم.‬ ผม / ดิฉัน ปวดท้องเป็นบางครั้ง ผม / ดิฉัน ปวดท้องเป็นบางครั้ง 1
p--m--i--ch--n-----a--t--w---b-e--ban----a--g pǒm-dì-chǎn-bhùat-táwng-bhen-bang-kráng
‫لطفآ لباس بالاتنه خود را دربیاورید!‬ ถอดเสื้อออก ครับ / ค่ะ! ถอดเสื้อออก ครับ / ค่ะ! 1
t-̀-t-s--u----wk-kra-p-kâ tàwt-sêua-àwk-kráp-kâ
‫لطفآ روی تخت دراز بکشید!‬ นอนบนเตียงตรวจ ครับ / คะ! นอนบนเตียงตรวจ ครับ / คะ! 1
na-n--o--dhi--g-d--ù-t--------á nawn-bon-dhiang-dhrùat-kráp-ká
‫فشارخون شما خوب است.‬ ความดันโลหิตปกติ ความดันโลหิตปกติ 1
kwa-------oh----t--------hì kwam-dan-loh-hìt-bhòk-dhì
‫من یک آمپول برایتان می‌نویسم.‬ ผม / ดิฉัน จะฉีดยาให้คุณ ผม / ดิฉัน จะฉีดยาให้คุณ 1
p----dì---a----à--hè-t-y--h--i---on pǒm-dì-chǎn-jà-chèet-ya-hâi-koon
‫من برایتان قرص می‌نویسم.‬ ผม / ดิฉัน จะให้ยาคุณ ผม / ดิฉัน จะให้ยาคุณ 1
pǒm-d---cha-------ha----a--o-n pǒm-dì-chǎn-jà-hâi-ya-koon
من یک نسخه برای داروخانه به شما می‌دهم.‬ ผม / ดิฉัน จะเขียนใบสั่งยาให้คุณไปซื้อที่ร้านขายยา ผม / ดิฉัน จะเขียนใบสั่งยาให้คุณไปซื้อที่ร้านขายยา 1
po---d-̀-c-a----a--kǐ-n--a--sa--g-ya--a-i--o---b-ai-sé--te-e--a---k--i--a pǒm-dì-chǎn-jà-kǐan-bai-sàng-ya-hâi-koon-bhai-séu-têe-rán-kǎi-ya

‫کلمات بلند، کلمات کوتاه‬

‫طول کلمه به مطالب آموزنده آن بستگی دارد.‬ ‫این نکته را یک مطالعه آمریکایی نشان داده است.‬ ‫پژوهشگران کلماتی را از ده زبان اروپایی مورد بررسی قرار دادند.‬ ‫این کار بوسیله کامپیوتر صورت گرفت.‬ ‫کامپیوتر واژه های مختلف را توسّط یک برنامه تجزبه و تحلیل کرد.‬ ‫در این فرآیند، محتوای آموزنده آن با استفاده از یک فرمول محاسبه گردید.‬ ‫نتایج روشن بود.‬ ‫هرچه یک کلمه کوتاه تر بود، محتوای کمتری را منتقل می کرد.‬ ‫جالب است که، ما از کلمات کوتاه بیشتر از کلمات طولانی استفاده می کنیم.‬ ‫دلیل این امر را می توان در کارآئی سخن یافت.‬ ‫وقتی که ما صحبت می کنیم، بر روی مهم ترین چیز تمرکز می کنیم.‬ ‫بنابراین، کلمات بدون اطلاعات زیاد نباید بیش از حد طولانی باشند.‬ ‫این مسئله تضمین می کند که ما زمان زیادی را بر روی مطالب بی اهمیت صرف نمی کنیم.‬ ‫این همبستگی بین طول و محتوای جمله دارای مزیت دیگری نیز هست.‬ ‫این امر تضمین می کند که محتوای آموزنده همواره یکسان باقی می ماند.‬ ‫بدین معنی که، ما همیشه در یک دوره معین زمانی یک مقدار سخن می گوئیم.‬ ‫به عنوان مثال، ما می توانیم از چند کلمه طولانی استفاده کنیم.‬ ‫امّا، به جای آن می توانیم از کلمات کوتاه زیادی هم استفاده کنیم.‬ ‫این انتخاب ما مهم نیست: محتوای مطلب یکسان باقی می ماند.‬ ‫درنتیجه، سخن ما آهنگ یکنواختی دارد.‬ ‫این مسئله کار شنیدن شنوندگان را آسان تر می کند.‬ ‫اگر همیشه مقدار اطلاعات تغییر کند، این امر کار را دشوار می کند.‬ ‫شنوندگان نمی توانند خود را با سخن ما هماهنگ کنند.‬ ‫درک کلام هم دشوار خواهد شد.‬ ‫کسی که می خواهد سخن او به بهترین وجه درک شود، باید از کلمات کوتاه استفاده کند.‬ ‫زیرا که کلمات کوتاه بهتر از کلمات بلند درک می شوند.‬ ‫بنابراین، اصل این است که: Keep It Short and Simple! (کلام خود را کوتاه و ساده نگه دارید!)‬ ‫به طور خلاصه: KISS!‬